Afscheid, reünie en nieuwe vrienden

Hallo allemaal,

Hier weer wat nieuwe verhalen uit het verre Bali!
Vrijdag heb ik les gegeven in de yayasan. We hebben vandaag de laatste scene (nr 10) geschreven en daarmee het script afgemaakt! Het is een leuk resultaat geworden. ’s Avonds ben ik met Lambert en Marion gaan uit eten in Nomad, een mooi en lekker restaurant. Daarna zijn we naar Lobong gegaan, waar weer een reggae avond plaatsvond. Tevens trof ik Nina weer, een meisje dat ik in Thailand had ontmoet. Het was leuk om haar weer te zien. Later heb ik nog wat plaatjes gedraaid in CP, waar het gezellig druk was.
Zaterdag ben ik samen met mijn ouders en Mowgli vroeg vertrokken naar Amed. Dit is een plaats in het noorden van Bali, waar we vorige keer ook een bezoek aan hebben gebracht. Je kunt hier snorkelen, dus dat hebben Lambert en ik dan ook gedaan. Het was leuk, maar het enige nadeel was dat mijn bril een beetje lekte. Toen ik hem ruilde voor een andere bril, bleek dat deze hetzelfde probleem had. Desalniettemin hebben we toch mooie vissen gezien.
’s Avonds hebben we gezamenlijk gegeten. We besloten er een rustige avond van te maken en zijn op tijd gaan slapen.
Zondag heeft Mowgli Lambert en mij naar een andere snorkel spot gebracht. Hier bevond zich een Japans scheepswrak. Dit was indrukwekkend om te zien en er waren ook een hele hoop mooie vissen. De snorkel spullen waren hier ook van betere kwaliteit.
Tegen de middag zijn we vertrokken uit Amed, richting White Sand Beach. Dit is een van de mooiste stranden waar ik in Bali ben geweest. Het was hier erg leuk. Er waren hele sterke golven en Marion werd hier regelmatig door geveld. Ik heb haar geholpen om niet telkens om ver gespoeld te worden.
We hadden geluk met het weer, maar tegen het einde van de middag begon het te regenen. Toen zijn we terug naar Ubud gegaan.
We hebben samen gegeten in Cinta en vervolgens was het weer tijd voor een reggaeavond. Hier was het wederom gezellig.
Maandag hadden we een tour gepland met Putu, de gids die we met onze familie hadden toen we de allereerste keer in Bali waren. Het was leuk om hem weer te zien. We moesten een heel eind rijden, want we wilden de botanische tuinen gaan bezoeken in het noordelijke deel van Bali. Helaas regende het ongelofelijk hard toen we hier aankwamen. Dat was wel een tegenvaller. We hadden geluncht in de hoop dat het weer na het eten op zou klaren, maar dit was helaas niet het geval. Het uitstapje was dus helaas, letterlijk, in het water gevallen. Als alternatief hadden we een lekkere massage genomen in het hotel van Lambert en Marion, ook niet verkeerd.
’s Avonds gingen we op zoek naar een leuk restaurantje (wat we snel hadden gevonden) en na het eten hebben we samen een show van Hans Teeuwen gekeken op de laptop. Dit was gezellig en daarna zijn we naar bed gegaan.
Dinsdag ben ik samen met mijn ouders naar het strand in Sanur gegaan. Het was lekker weer en we hebben lekker van het strand genoten. Ik had het schaakspel mee genomen en voor de eerste keer in mijn leven heb ik Lambert verslagen met schaken. Daar moet wel bij gezegd worden dat ik de laatste tijd veel geoefend heb, en Lambert sinds mijn vertrek niet meer heeft gespeeld.
Het weer begon een beetje slechter te worden dus besloten we om naar Ubud terug te gaan. Hier zou ook een gedeelte zijn waar je veel reigers kon zien en dat sprak Lambert wel aan, dus wilden we dit gaan bekijken. Toen we bijna bij de eindbestemming kwamen blokkeerde een vrachtwagen de weg; hij was in een kuil gereden en zat vast. We moesten het bezoek aan de reigers dus helaas uitstellen.
Lambert is nog naar de kapper gegaan en heeft ook maar 80 cent hoeven te betalen. Ondertussen heb ik gebruik gemaakt van het bad in het hotel van mijn ouders. Dit was erg lekker. Het was al maanden geleden dat ik een bad had genomen (dat klinkt fout. Later hebben we lekker gegeten in Tropical.
De reggaeband speelde weer in Lobong dus hier zijn we een kijkje gaan nemen. Hier trof ik Sune, de Deense jongen die ik eerder had ontmoet. Het was erg leuk om hem weer te zien. Het was weer een geslaagde avond en daarna heb ik nog een tijdje in de CP lounge doorgebracht.
Woensdag ben ik met Lambert en Marion gaan zwemmen in het zwembad in hun hotel. Dat was lekker en daarna zijn we een bezoek gaan brengen aan de rijstvelden. Lambert had ook een scooter gehuurd. In de rijstvelden was het zoals gewoonlijk mooi en we hebben een drankje gedronken in het restaurantje in het midden van de velden.
Toen ben ik met Lambert opnieuw een poging gaan wagen om de reigers te zien. Dit keer waren er geen vrachtwagens die de weg blokkeerden dus konden we gewoon door. Er waren inderdaad een hoop reigers te zien en we hebben hier een tijdje doorgebracht.
Vanavond was het de laatste avond van mijn ouders, dus gingen we uit eten in Nomad, het sjieke restaurant. Ketut en Vikki waren ook mee gegaan, en het was een gezellige avond. Het eten was wederom heerlijk, net zoals het befaamde chocolade mousse toetje, wat misschien wel het lekkerste toetje ooit is. Na het eten zijn we nog een drankje gaan drinken in Laughing Buddha, waar een leuke band speelde.
Donderdag ging ik met mijn ouders ontbijten in hun hotel. Het was een uitgebreid, heerlijk ontbijt. Daarna was het langzaam maar zeker helaas tijd om afscheid te nemen. Het was niet leuk om gedag te zeggen.
Na het afscheid heb ik samen met Vikki en de jongens van het hotel een broodje werm sjink gemaakt. Dit stilde het verdriet wel een beetje.
Na de lunch was het tijd om naar de yayasan te gaan. We gingen verder met de film door de dialogen uit te werken.
’s Avonds at ik wat met Mowgli in een goedkoop maar lekker tentje naast Teba House, en daarna zijn we naar Bunute gegaan, waar de reggaeband speelde. Ik had een beetje last van mijn ogen. Later gingen we nog naar CP lounge, maar hier nam de last in mijn ogen toe. Meerdere mensen adviseerde me om naar de kliniek te gaan, dus ik nam me voor om dit te doen.
Vrijdag ben ik met Vikki naar de kliniek gereden. We moesten even wachten in de wachtruimte en ik probeerde op te zoeken wat ‘ogen’ betekende in het Indonesisch. Ik vond het niet, en we begonnen wat grapjes te maken omdat het waarschijnlijk wel duidelijk was wanneer ik op mijn ogen zou wijzen. We maakten grapjes als: “You have pain in your knee?” terwijl ik mijn ogen aanwees. Toen ik later echter mijn ogen aanwees en zei: “I have some problems with my eyes.” Reageerde de verpleegster met: “Stomach?” We konden ons lachen niet inhouden. Vervolgens ging ze mijn bloeddruk opmeten, wat ik een beetje vreemd vond, en daarna vertelde ze me dat mijn bloeddruk in orde was. Fijn.
Daarna kwam de echte doktor. Zij zag al snel wat er mis was met mijn ogen. Het heet ‘conjunctivitis’ en ik kreeg antibiotica en speciale oogdruppels.
Later op de middag ging ik naar de yayasan. Jozua en Ankie, twee Nederlandse vrijwilligers, organiseerden vandaag een sportdag waaraan ik zou mee helpen. Het was een hele geslaagde dag met veel verschillende leuke spelletjes, en de kinderen hadden het enorm naar hun zin.
Na het sporten had ik de smaak te pakken en ben ik nog even gaan fitnessen.
We hadden afgesproken om met een aantal vrijwilligers samen te gaan uiteten bij Pizza Bagus. Het was hier erg gezellig en we hadden lekkere pizza gegeten. Daarna was het weer tijd voor reggae!
Na de reggaeavond ben ik nog een drankje gaan drinken in Napi orti, maar aangezien mijn ogen toch wel irritant voelden heb ik het niet te laat gemaakt.
Zaterdag ben ik met Sune en zijn vriendin gaan zwemmen in een leuk zwembad dat midden in de rijstvelden lag. Het was hier erg leuk en ook Jozua, Ankie en hun vriend AJ kwamen nog even langs. Het was een leuke middag. Toen ik wilde vertrekken van het zwembad vroeg een Amerikaanse vrouw of ik wat geld wilde verdienen. Ze vroeg of ik haar bij haar hotel wilde afzetten. Dit wilde ik best doen, ook zonder vergoeding, maar ze stond erop om me 50.000 rp te geven.
’s Avonds ging ik uit eten met Sune en zijn vriendin in de CP lounge, waar ik een relatief duurdere, maar heerlijke steak heb gegeten. Gezien ik zo gemakkelijk wat geld had verdiend vond ik dat ik mezelf wel mocht trakteren. Vikki en Helena (een Belgisch meisje) kwamen er ook bij en het was gezellig. Na het eten besloten we naar Nomad te lopen voor het overheerlijke toetje. Sune wilde graag het voetballen kijken dus dit hebben we gedaan. Hier kregen we een beetje een inzinking en ben ik redelijk op tijd naar huis gegaan. Ik nam afscheid van Sune en zijn vriendin, want die zouden verder trekken na vandaag.
Zondag ben ik samen met Vikki op de scooter naar Sanur gereden. Hier hebben we lekker geluierd en gezwommen. We hadden erg geluk met het weer. Ook hadden we een potje schaak gespeeld, wat ik gewonnen had. ’s Avonds hebben we romantisch gedineerd in de mc donalds en toen zijn we de lange rit terug gereden.
In Ubud was het weer tijd voor een reggae avond. Hier was het, zoals gewoonlijk, gezellig.
Maandag kwam Mowgli even langs. Daarna ben ik wat gaan luieren aan het zwembad. Het was geen bijzondere dag.
Dinsdag ben ik begonnen met mijn nieuwe baan! Ze zochten een leraar om de leraren in een school Engelse les te geven. Dit leek me wel interessant, en ik krijg er zelfs voor betaald! Het is niet heel veel, maar beter dan niets. Ik krijg 80.000 rp voor een anderhalf uur (ongeveer 6.50 euro). Alle beetjes zijn mooi mee genomen. Ik wist niet goed wat ik ervan kon verwachten want ik had nog nooit les gegeven aan volwassenen, maar het was goed gegaan en mijn “studenten” gaven aan dat ze het een fijne les vonden. Mooi! Daarna ben ik door gegaan naar de yayasan, waar ik weer film les heb gegeven. Een drukke middag. ’s Avonds heb ik samen met Jozua en Mowgli wodka gedronken en daarna gejamd met de reggaeband. De details daarvan kennen jullie ondertussen wel een beetje!
Woensdag was het de verjaardag van Wayan en Nengah, twee werknemers in Teba House. Ik had ze een woordenboek en wat lekkers gekocht. Hier waren ze erg blij mee. Vlak voordat ik ze de cadeaus gaf hoorde ik hard gelach. Ketut had een ei op een van hen gegooid.
Woensdag heb ik normaal gesproken vrij, maar een meisje had me gevraagd of ik voor haar kon invallen en groep A les kon geven, de jongere kinderen. We hadden geknutseld en verschillende soorten weer in beeld gebracht. Het was heel anders om de jonge kinderen les te geven, ze geven veel minder respons dan de oudere kinderen. Desalniettemin was het toch leuk. Op de terugweg heb ik geluncht met Jozua en Ankie, twee andere Nederlandse vrijwilligers. Het was lekker en goedkoop.
’s Avonds ben ik samen met Mowgli naar het vliegveld in Denpassar gegaan. Arun, een Engelse jongen waar ik mee bevriend was geworden in Thailand (zie eerdere verslagen) zou vandaag aankomen in Bali, dus die ging ik oppikken. Erg leuk! We moesten een tijdje wachten op het vliegveld maar uiteindelijk troffen we elkaar weer. Het was erg leuk om hem weer te zien. Op de terugweg maakten we een korte stop bij de mc donalds, waar ze de triple cheeseburger weer bleken te hebben. Kan het nog beter?
Samen met Arun heb ik wat wodka gekocht die we in Teba house hadden genuttigd. We hadden weer wat bijgepraat en daarna zijn we op stap gegaan. Het was niet bijzonder druk vanavond, maar dat is niet ongewoon voor een woensdag.
Donderdag had ik vrij omdat er een ceremonie was in de yayasan. Ik heb Arun geholpen om wat zaken te regelen, zoals zijn traveler checks inwisselen voor geld. Daarna zijn we lekker gaan zwemmen. Als lunch gingen we naar een kleine warung (soort restaurantje) waar het eten op schalen ligt en je kunt uitkiezen wat je wilt. Dit was erg lekker en ook goedkoop.
’s Abonds hadden we een lekkere pizza gegeten en zijn daarna wat gaan drinken. Uiteindelijk zijn we weer geëindigd in de CP lounge.
Vrijdag heb ik les gegeven. Ik kreeg een smsje van Sune, de Deense jongen, dat hij weer in Ubud was met zijn vriendin. We gingen samen met hen en Arun uit eten. Het was erg gezellig. Na het eten besloten we wat drank in te kopen, wodka en rum. Naarmate de avond vorderde sloeg de drank erger in en het was alweer een tijdje geleden dat ik zo aangeschoten ben geweest. Maar het was wel ook een hele gezellige avond. Ik heb weer opgetreden met de reggaeband en later zijn we naar de CP lounge gegaan. Tussendoor zijn er verschillende flesjes wodka en rum geleegd. Meestal dronken we vanuit een leeg ijsbakje (genaamd Cornello, in plaats van Cornetto), wat later op de avond steeds meer plezier opleverde. In CP leerde ik een leuk meisje / vrouw kennen uit Australië, Lyndall. Het was absoluut een geslaagde avond.
De volgende dag was ik verbaasd dat mijn kater erg mee viel. Ik ging samen met Arun naar Sune omdat ik nog iets moest afgeven bij hem en hij gaf me zijn foto’s. Daarna was het helaas tijd om afscheid te nemen. Tijdelijk van Sune, want hij blijft nog wel een tijd in Bali, maar voorlopig definitief van Rina (Sune’s vriendin) want zij zou vandaag het vliegtuig nemen.
Na het afscheid gingen Arun en ik op weg naar een nieuw avontuur: Kuta!
We gingen met de scooter. Het is best een lange rit, maar het ging vrij snel om, voornamelijk omdat we halverwege de tocht besloten zelf verzonnen liedjes te zingen. Dit bezorgde veel plezier en daardoor ging de tijd een stuk sneller om. Melig en hard lachend kwamen we aan in Kuta. Ik wilde niet terug naar het hotel waar ik normaal gesproken verbleef, omdat de werknemer zo’n eikel was (zie vorige verslagen). We vonden erg snel en makkelijk een ander hotel. Het was ietsjes duurder, maar wel veel beter. Het was een mooiere kamer, het hotel had een zwembad en het was inclusief ontbijt. Super.
Lyndall, het Australische meisje, had me gesmst dat zij vandaag ook naar Kuta zou komen. Erg toevallig en gezellig. Arun en ik gingen naar het strand waar we lekker hebben geluierd en gezwommen. Er kwamen weer vele verkopers die moeilijk af te schepen waren. Ook speelden we wat schaakspelletjes, die ik had gewonnen. Toen de zon onder ging besloten we terug naar het hotel te gaan. We douchten ons en kleden ons om, en toen zijn we op zoek gegaan naar een goedkope eetgelegenheid. We vonden een soortgelijke kleine warung als diegene die we donderdag hadden bezocht en hebben hier goedkoop en lekker gegeten. Het was wel behoorlijk pittig, maar dat is ook lekker. Na het eten kochten we wat bier in en dronken we dit op ons balkon onder het genot van wat muziek. Toen de pilsjes op waren gingen we naar het centrum, klaar voor een feestje. We bezochten verschillende clubs, zoals Paddys, Bounty en uiteindelijk Sky garden. In Sky garden was het zoals gewoonlijk het leukste. Ik trof hier ook Lyndall en haar vriendin Liza. Het was erg leuk, maar op een bepaald moment werd het te druk in de zaal. Je kon je bijna niet meer bewegen. Daarom besloten we verder te gaan. We gingen naar Mbargo. Hier was het ook leuk, maar gelukkig minder druk. Ook trof ik Koko, mijn rappende vriend. Het was een hele geslaagde avond.
De volgende dag zijn we met z’n vieren gaan zwemmen in ons zwembad. Arun stelde voor om nog een avond extra te blijven en ik stemde hiermee in. De meiden zouden vanavond namelijk hun laatste avond in Kuta hebben. Arun en ik zouden eigenlijk bij Koko langs gaan, maar hij kon de studio niet krijgen. Daarom besloten we om als alternatief weer naar het strand te gaan. Maar eerst heb ik Arun een cadeautje laten uitzoeken, want maandag zou het zijn verjaardag zijn. Hij had gekozen voor een hoed, waar hij dan ook blij mee was. De verkoper begon met de startprijs van 250.000 rp, die uiteindelijk is gereduceerd tot 70.000.
Op het strand kwam onze gaarheid eigenlijk pas tot uiting en hebben we alleen maar gelegen. In het hotel troffen we dames weer en samen zijn we gaan uit eten, in een soortgelijke goedkope warung als zaterdag. Daarna kochten we wat bier in en zijn we dit gaan drinken op ons balkon. Het was erg gezellig en we begonnen met wat kaartspellen. Het plan was eigenlijk om nog op stap te gaan, maar we zijn een beetje blijven hangen op het balkon omdat het hier ook erg leuk was.
Maandag hadden we samen ontbeten en daarna weer een duik in het zwembad genomen. Er kwam een vriendelijke verkoper proberen zijn werk aan te smeren. Het waren mooie tekeningen dus ik had me laten verleiden er eentje te kopen. Later zijn we nog wat gaan lunchen en toen was het tijd om afscheid te nemen. Lyndall zou terug vliegen naar Australië en Liza zou een stuk verder reizen in Bali.
De terugweg ging zonder noemenswaardigheden (met uiteraard weer een korte MC stop).
In Ubud had ik even geskypt met mijn ouders. Ik had mijn vader nog niet gezien sinds ze vertrokken waren dus het was erg leuk om ze weer te spreken. Toen kreeg ik een smsje van Lyndall, haar vlucht was geannuleerd en daardoor moest ze nog twee dagen wachten op de volgende. Daarom kwam ze weer naar Ubud. Enerzijds vervelend, maar anderzijds zijn twee extra dagen Bali ook niet verkeerd.
Ik zou samen met Arun gaan uit eten in Nomad, ter ere van zijn verjaardag. Nu ging Lyndall ook mee. Het was erg gezellig en heerlijk eten. Het chocolade toetje was wederom overheerlijk. Arun had wereldvrede en een powerranger voor zijn verjaardag gevraagd, dus ik had hem een kaart met beide gegeven. Dit leverde veel lol op en het was dan ook een geslaagde avond. Na het eten gingen we naar de CP lounge. Het was gezellig, maar er was niet veel opkomst. Aboe en zijn band speelde (mijn favoriete CP band). Dus we hadden wel mooie muziek om te luisteren. Aboe bleef aandringen dat ik een liedje mee moest rappen. Ik was niet erg in de stemming, maar na meerdere verzoeken heb ik een rapje gedaan. Toen ik eenmaal mee deed was het toch weer erg leuk.
Dinsdag zijn we na de lunch gaan winkelen want Lyndall wilde een nieuwe jurk. Na een lange zoektocht heeft ze een mooie gevonden. Daarna zijn we naar de yayasan gegaan. Lyndall wilde ook eens komen kijken dus die is mee gegaan.
’s Avonds gingen we eten bij Tropical, een erg lekker restaurantje, maar toch nog steeds redelijk goedkoop. Na het lekkere eten was het tijd voor een reggae avond. Het was weer een goedgevulde zaal en het was dan ook weer een geslaagd optreden.
Na Lobong gingen we nog naar de CP lounge. Hier was het vanavond ook een stuk drukker. Het was een gezellige avond.
Woensdag was het Lyndall haar laatste dag. ’s Avonds zou ze haar uitgestelde vlucht hebben. We zijn samen naar het zwembad gegaan. Het weer was niet optimaal, maar lekker genoeg om het leuk te hebben in het zwembad. We speelden drie schaakspelletjes, waarvan zij de eerste had gewonnen en ik, tot haar ongenoegen, de andere twee. We bestelden twee pizza’s en die gingen er goed in. Het was een leuke middag. Made, een driver die ik had leren kennen met mijn ouders, heeft ons naar het vliegveld van Denpassar gereden. Hier nam ik afscheid van haar en toen ben ik weer met hem terug gegaan naar Ubud. Afscheid nemen is natuurlijk nooit leuk, maar zo gaat het nu eenmaal! In Ubud heb ik samen met Arun gegeten in de kleine, goedkope maar lekkere warung en daarna besloten we een rustige avond in te lassen en een filmpje te kijken. Tijdens de film vielen we allebei in slaap.
En nu is het weer donderdag.

Excuses dat mijn verslagen altijd weer zo lang zijn, maar ik maak nogal veel mee! Toch erg leuk dat jullie mijn verhalen nog altijd volgen. Bedankt voor alle leuke reacties en mailtjes, en tot de volgende keer!

Joerie