Laatste deel van Laos - Reisverslag uit Vientiane, Laos van Joerie Loo - WaarBenJij.nu Laatste deel van Laos - Reisverslag uit Vientiane, Laos van Joerie Loo - WaarBenJij.nu

Laatste deel van Laos

Door: Joerie

Blijf op de hoogte en volg Joerie

05 April 2013 | Laos, Vientiane


Hallo iedereen!

Daar ben ik weer met nieuwe verhalen uit Laos. Ik zal verder vertellen vanaf waar ik met het vorige verslag gebleven was.
Woensdag waren we nog altijd in de hoofdstad van Laos, Vientiane. Ik ben met de Engelsman Chris door de stad heen gaan wandelen, op zoek naar wat mooie tempels. Er lagen er twee vrij dicht bij elkaar en ook al heb ik er inmiddels al een hoop gezien, het blijven toch indrukwekkende gebouwen.
Van hier uit zijn we ook een kijkje gaan nemen in het ‘cope center’. Dit is een plaats waar ze mensen helpen die door de bom aanslagen zijn verminkt. Er zijn plaatsen in Laos waar zelfs nu nog veel onontplofte bommen liggen van de oorlog. Soms proberen arme mensen deze bommen te verplaatsen / gebruiken omdat ze bijvoorbeeld denken dat ze er veel vis mee in een keer vangen wanneer ze zo’n ding in het water gooien. Dit loopt meestal verkeerd af. In het ‘cope center’ lieten ze hier veel informatie over zien en het was erg interessant.
In de middag moest ik terug naar de Thaise ambassade om mijn visum op te halen. Tussen 13.00 en 15.00 kon dit. Ik was er om 13.05, maar moest nog minstens tot 13.30 in een niet bewegende rij in de volle zon staan wachten, voordat de poorten überhaupt geopend werden. Eenmaal binnen ging het vrij vlot, je kreeg een nummertje en moest op je beurt wachten om vervolgens je visum te ontvangen.
’s Avonds hadden we onze laatste avond als gehele groep. Chris zou namelijk de volgende dag naar Vietnam vertrekken en Glynn en Sheena de dag daarna. Erg jammer, want het was een hele gezellige, hechte groep geworden. Maar des te meer reden voor een afscheidsfeestje. We gingen naar de ‘rooftop bar’ en hier dronken we drie grote bier machines leeg. (Je krijgt dan een soort tap op je eigen tafel). Vervolgens raakten we aan de praat met een stel locals die ons uitnodigden om met hen mee op stap te gaan naar een nachtclub. We wilden wel eens een kijkje gaan nemen. De club was een aparte ervaring. Wij vijven waren de enige westerlingen in de hele volle club. Desalniettemin was het een geslaagde laatste avond. De locals waar wij mee waren gekomen bestelden een fles Jack Daniels en wilden dit graag met ons delen.
Donderdag was iedereen een beetje gaar. We besloten toch nog een tempel te gaan bezoeken. De Pha that luang tempel, een mooie gouden tempel, het meeste belangrijke monument van Laos.
Daarna hebben we helaas afscheid genomen van Chris. Erg vreemd. De rest van de dag hebben we uitgerust aan het zwembad. ’s Avonds was het helaas ook tijd om gedag te zeggen tegen Glynn en Sheena.
Vrijdag zijn Tom en ik met een lokale bus naar een klein dorpje gegaan om de ‘Kong lo cave’ te bezoeken. We kwamen tegen de avond aan in het kleine dorpje. Er was hier geen wifi en ook geen ATM. We kwamen precies op het goede moment, want ’s avonds zou er een lokaal feestje plaatsvinden ter ere van de tempels. We zijn hier een kijkje gaan nemen en dit was een heel bijzondere ervaring. Er waren uiteraard weinig tot geen westerlingen, op ons kleine groepje na. Er werd lokale muziek gespeeld en gedanst. Ook waren er veel spelletjes voor kinderen, die de volwassenen stiekem ook wel leuk vonden. Je kon bijvoorbeeld dart pijltjes op ballonnen gooien, met een pistool knuffeltjes schieten, en een soort gok spel spelen waarbij er geld op plaatjes van dieren werd ingezet. We hebben ze allemaal geprobeerd. Ook waren er een hele boel leuke kinderen die het leuk vonden om met ons te spelen. Er werd dus een hoop gestoeid en tikkertje-achtige spellen gespeeld. Een bijzondere avond!
Zaterdag zijn we dan naar de grotten gegaan. Dit was ook een hele speciale ervaring. Je kreeg een zaklamp op je hoofd en een reddingsvest aan, en vervolgens stapte je met een paar man in een wankel bootje. Met dit bootje scheurde je door de pikkedonkere grot. Je zag hele mooie rotsen en vormen, stalactieten enzovoorts. In het begin was het wel een beetje eng, want het bootje wankelde hevig op en neer en leek soms wel om te kunnen slaan. Maar na een tijdje in het bootje was je er wel wat aan gewend en kon je wat meer van de rit genieten. Uiteindelijk kwam je ineens uit de grot gevaren, vanuit het pikkedonker in een super mooi groen jungle achtige omgeving in de felle zon. Erg indrukwekkend!
Zondag hebben we een helse reis dag gehad. We moesten van uit ons kleine dropje twee tuc tucs nemen om te arriveren in Tac kek, waar het bus station was. Iedereen waarmee we spraken echter, vertelde hele andere verhalen over hoe en hoe laat we ons dorpje konden verlaten. De een zei dat er meerdere busjes gingen, de ander zei dat er maar een ging, en de vertrektijden verschilden per persoon. Gelukkig kregen we om 11.00 een tuc tuc en gingen de aansluitingen eigenlijk best prima. Het was wel een hele ervaring, want we zaten wederom als enige westerlingen in een volgepropte tuc tuc waar mensen hun (levende) kippen en kuikens in kleine netjes mee namen. Hier leerden we de Duitser Robert kennen, die vanaf dit punt een stukje met ons mee is gaan reizen. Om kwart voor 4 kwamen we dan eindelijk aan bij het bus station. We vroegen hoelang de busreis zou duren en de man antwoordde ‘six’. Achteraf denk ik dat hij niet 6 uur rijden bedoelde, maar 6 uur ’s ochtends aankomst tijd. Het was een volle lokale bus, en jullie raden het al, wij waren wederom de enige blanken. Wij zaten met zijn vieren op de achterste bank van de bus, onder de motor. Dus nog een tikkeltje warmer dan in de rest van de bus. De rit duurde ongelofelijk lang en om het nog wat erger te maken stond er constant een televisie aan met karaoke muziek in de taal van Laos. Na 10 uur heb je dat wel gehoord. De bus stopte regelmatig om dingen op het dak van de bus te laden. Het was ongelofelijk hoeveel ze hierop wisten te proppen. Enorme pakketen die leken op koelkasten of wasmachines werden door drie man opgetild en vervolgens op het dak gesmeten. Je zag het dak naar onder zakken maar dit losten ze op door houten palen in het gangpad te hameren, die het dak omhoog hielden. Op een bepaald moment in de nacht deden ze alle lichten en de televisie uit, maar de muziek bleef aan.
Rond half 4 ’s nachts kwamen we dan eindelijk aan in Pakse. We hadden allemaal slecht of niet geslapen en waren dan ook kapot. Gelukkig vonden we zonder al te veel moeite een guesthouse en er was zelfs een vrouwtje met een kist met koud drinken. Ik was blij om eindelijk in een bed te liggen.
Maandag hebben we met een pizza ontbeten vanwege het weinige eten van gisteren en een scooter gehuurd. Met de scooter zijn we de omgeving gaan verkennen. Pakse staat erom bekend prachtige watervallen te hebben. De eerste waterval die we vonden was inderdaad ongelofelijk mooi. Wij waren de enige drie mensen daar en het leek net een set van Lord of the rings. Een enorme waterval omringd door grote rotsen en veel mooi groen. Ik zwom naar de waterval toe en hier was het helemaal prachtig. De zon die op het water weerkaatste zorgde ervoor dat er een regenboog uit de waterval leek te komen. Ik ging op een rots naast de waterval zitten en heb een hele tijd genoten van dit geweldige moment. Vervolgens zijn we verder getrokken en hebben we nog twee mooie watervallen ontdekt. Onderweg kroop er ineens een lange, blauwachtige slang over het pad. Ik kon hem goed zien maar hij was behoorlijk snel, dus helaas geen tijd voor een foto. Bij de laatste waterval stond een vlot klaar waarmee je naar de waterval kon gaan. Robert en ik zijn samen een kijkje gaan nemen en het was een avontuurlijke rit, want we waren wat zwaar voor het vlot en het was dus onvermijdelijk om nat te worden.
’s Avonds hebben we wat biertjes gehaald en die op ons balkon gedronken, muziek uitwisselend en jammend met Tom en zijn gitaar.
Dinsdagochtend zijn we op tijd vertrokken richting het meest zuidelijke punt van Laos: the 4000 islands. De rit verliep soepel en binnen een paar uur waren we in de haven en na een korte bootrit waren we op het eiland in de rivier aangekomen, rond een uur of 12.00. We zijn een guesthouse gaan zoeken en hebben de rest van de dag aan het strandje in het water gelegen.
’s Avonds heb ik met een paar andere Nederlanders die ik had leren kennen wat gegeten. Best gek om ineens weer Nederlands te praten als je gewend bent om constant Engels te spreken. Daarna zijn we wat gaan drinken in een barretje. Normaal sluiten alle tenten rond 23.00u, maar deze ging uiteindelijk door tot 01.00. Waarschijnlijk omdat het erg druk was en er vanaf een uur of 22.30 ook veel gedanst werd. Iedereen kon wat muziek draaien dus ik kon het natuurlijk niet laten om ook mijn bijdrage te leveren.
Woensdag hadden we het plan om het eiland te gaan verkennen, maar hier is niet veel van terecht gekomen. Het is hier echt ongelofelijk warm (rond de 40 graden) dus je hebt weinig zin om iets te doen. Dus in plaats van de actieve geplande dag zijn we gaan zwemmen en gaan hangen en spelletjes spelen in de reggaebar.
Donderdag hebben we ons plan echter doorgezet. We hebben een fiets gehuurd en zijn naar een ander eiland gefietst. Hier zagen we prachtige watervallen en konden we ook wat zwemmen. Het was een hele leuke dag. Het fietsen was wel erg vermoeiend in deze hitte. Ook zijn we met een bootje de rivier op gegaan om dolfijnen te spotten. We hebben inderdaad een paar glimpen van de dolfijnen opgevangen. Ze zijn hier nog maar met weinig dus het was erg cool dat we er überhaupt iets hebben gezien. Een zeer geslaagde dag!
’s Avonds hebben we nog wat gehangen in de reggaebar. Er bleek een bruiloft te zijn waar iedereen naar toe mocht. We hebben hier even een kijkje genomen en een biertje gedronken. Daarna zijn we naar het strand gegaan. Tom had zijn gitaar mee genomen en er zat al een groepje met kaarsen, wat zorgde voor een hele gezellige sfeer.
Vandaag is het vrijdag. Ik ga vanmiddag met Tom onze reis met het openbaar vervoer naar Bangkok, Thailand regelen. We willen graag de laatste week van Tom op een eiland doorbrengen met zon zee en strand, en ik wil graag het Thaise Nieuwjaar vieren op 13 april. Het zal dus wel een aardig reisje worden de komende dagen. Ik hoop dat ik zaterdag even de tijd heb om het internet te gebruiken, want dan is mijn vader jarig en wil ik hem natuurlijk graag persoonlijk feliciteren!

Goed mensen. Ik hou jullie op de hoogte, maar zoals jullie kunnen lezen gaat alles nog altijd erg goed. Ik heb een mooie tijd. Ik vind het fijn dat jullie reacties plaatsen op deze website en berichtjes sturen. Ik vond het altijd leuk om van jullie te horen, dus blijf dat vooral doen!

Tot de volgende keer!
Joerie

  • 05 April 2013 - 07:36

    Lambert En Maron:

    Hallo Joerie,

    Geweldig hoe je reis verloopt. Wij weten de meeste dingen die je schrijft al via skype, maar het blijft leuk om je verhalen te lezen. Je hebt in korte tijd al veel gezien en veel mensen leren kennen.
    Wij verheugen ons al op Maleisie, vooral om jou dan weer even te zien.
    Geniet nog maar een maandje van Thailand en dan op naar Maleisie.

    Tot snel, Lambert en Marion

  • 05 April 2013 - 10:07

    Lantaarnpaal:

    Wat een gezuip.

  • 05 April 2013 - 10:33

    Marijke:

    Hai Joerie,

    heerlijk om jouw verslag weer te lezen. Het lijkt wel alsof je nu nog veel meer ziet en meemaakt dan vorige jaren. Geniet....!

    Marijke

  • 05 April 2013 - 11:51

    Toos:

    Hoy Joerie,

    Man, wat een belevenissen. Zo zie je nog eens wat. Ik benijd je. Geniet van het leven zolang als het kan. Achter de geraniums zitten kan altijd nog.
    (Tante) Toos

  • 05 April 2013 - 13:45

    Ad:

    Joerie,

    jij maakt zo veel mee dat ik hoop dat we je straks nog terugkennen.
    Voor ons doen waren het natuurlijk ook bijzondere dagen met deze 50e K'mars.Daar hebben we het toch maar druk mee! Nu weer helemaal naar Montfort om de 6500 krentenbollen te gaan betalen. Maar de beloning wacht: de bakker verwent me altijd met een heerlijke rijstevla. Snap je nu waarom ik daar steeds contant ga afrekenen?

    Ik wens je een paar koele dagen toe.
    Ad

  • 05 April 2013 - 14:38

    Ank:

    Hé Joerie...leuk om weer van jou te horen!
    Ongelofelijk dat je verblijft in 'n heerlijk klimaat...
    Hier is het bibberen, dus jou zonnige verhalen doen goed!!
    Behalve dat je moeder met 'n' foto samen met haar petekind en Herreld in"
    De weekendgezet"(heel fotogeniek)staan is hier niet veel nieuws...
    We zien uit naar je volgend blog!!!
    Groetjes vanuit Sittard

  • 05 April 2013 - 15:11

    Jose:

    He die Joerie....GEWELDIG!
    Heb heerlijk zitten genieten van jouw verslagen en......moet nu lezen dat Marion in 'De gezet' staat...! Geniet van alles en idereen om je heen.

    José

  • 05 April 2013 - 15:57

    Thea:

    Ha Joerie,
    ik zit hier bij oma en die wil jou laten weten dat ze je belevenissen prachtig vindt.
    Ga zo door! Groetjes!

  • 06 April 2013 - 16:07

    Anita:

    Hoi Joerie

    Lees dat je volop geniet, leuk dat je overal zon aardige mensen tegen komt. zou zeggen geniet
    lekker verder, want hier is weer de zoveelste grijse en sombere dag.

    groetjes Anita

  • 06 April 2013 - 20:29

    Fiet:

    wat heb jij een leuk leven we zijn allemaal een beetje jaloers vooral ook het weer
    grtjes dre ruud maarten sjoerd en fiet geniet maar lekker

  • 06 April 2013 - 20:29

    Fiet:

    wat heb jij een leuk leven we zijn allemaal een beetje jaloers vooral ook het weer
    grtjes dre ruud maarten sjoerd en fiet geniet maar lekker

  • 06 April 2013 - 20:32

    Fiet :

    Joeri zal dan ook maar even een derde berichtje sturen want drie keer is scheepsrecht.

    nog even een dikke kus

  • 11 April 2013 - 15:18

    Jack:

    Ha Joerie,

    Dat was even schrikken toen ik je bij Lambert en Marion live in beeld mocht meemaken. Ik dacht even dat het een filmpje van Al Quaida Thailand was. Maar daar is je baardje nog te kort voor.
    Ik lees je belevenissen steeds met veel plezier. Waar haal je nog de tijd vandaan om al die avonturen op papier te zetten? Geen wonder dat je steeds zo laat in je bed belandt!

    Groeten van Jack

  • 11 April 2013 - 19:10

    Nico:

    Dag jongeman,

    Echt leuk je verhalen te lezen. Ik heb het idee dat de focus zich enigszins aan het verplaatsen is van een hoog kroeg- en feestbezoek naar meer zien, beleven en meemaken bij en tussen de locals.
    Geweldig wat je allemaal ziet. Geniet ervan. You only live once.
    Nico

  • 14 April 2013 - 00:23

    SAJMA:

    Hey Joerie,

    Ik heb net al je reisverslagen gelezen en wow, wat heb jij het goed daar... zeg!!! Ik had ff t Idee dat ik het zelf beleefde :) Geniet ervan :):):) Hoe lang blijf je eigenlijk ? DIt heb ik echter nergens gelezen :D

    Groetjes xxxx

    Sajma

  • 15 April 2013 - 16:02

    Lantaarnpaal:

    Zit je weer de hele tijd te feesten? Omdat er geen nieuwe blog komt :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joerie

Back in a while in a backpack style!

Actief sinds 03 Okt. 2009
Verslag gelezen: 494
Totaal aantal bezoekers 110225

Voorgaande reizen:

27 Juli 2018 - 27 Juli 2020

Life in China

22 Juli 2017 - 25 Augustus 2018

One Year Honeymoon!

19 Januari 2011 - 16 Juli 2011

Joerie gaat naar Thailand, Maleisië en Bali

09 November 2009 - 06 Februari 2010

Joerie naar Bali

01 Maart 2013 - 30 November -0001

Wereldreis 2013

Landen bezocht: