Welcome 'home' :)
Door: Joerie
Blijf op de hoogte en volg Joerie
10 Juni 2013 | Indonesië, Gianyar
Hier weer een update vanuit Azië.
Vrijdag t/m maandag hebben Lambert, Marion en ik door gebracht in de perhentian islands.
Hier was het heel erg mooi en we hebben er een hele leuke, relaxte tijd gehad. Op zondag zijn Lambert en ik gaan snorkelen. We stopten met de boot op verschillende plekken waar telkens weer wat anders te zien was. Ik heb mooie vissen gezien en zelfs een haai en een aantal schildpadden! Een zeer geslaagde dag dus. Marion had een waterdicht hoesje voor de iphone gekocht voor mij, dus ik heb ook wat filmpjes gemaakt onder water. Twee daarvan heb ik op youtube gezet en kunnen jullie hier bekijken:
Haai
http://www.youtube.com/watch?v=JAUapagFklU
Schildpad
http://www.youtube.com/watch?v=xrRzR9spRSo
De tijd vloog om en dinsdag was het alweer tijd om het eiland te verlaten. We hadden een vlucht naar Kuala Lumpur en hebben hier in een mooi hotel overnacht. Dit was tevens onze laatste avond met zijn drietjes.
Woensdag hadden mijn ouders ’s avonds het vliegtuig terug naar huis, dus we hadden wel nog de hele dag om samen door te brengen. We zijn naar verschillende marktjes geweest, hebben wat mooie gebouwen en tempels bezichtigt en zijn naar de ‘lake gardens’ geweest, een mooie, rustige enorme botanische tuin. Daarna hebben we nog een laatste drankje gedronken in de reggaebar en was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen. Zoals ik al zei, de tijd is echt snel voorbij gevlogen. We hebben een hele leuke tijd gehad samen en het was erg leuk om samen met hen in Maleisië te reizen. Jammer dat het zo snel weer afgelopen was.
’s Avonds, na het afscheid met Lambert en Marion, ben ik naar KLCC, het centrum van Kuala Lumpur, gegaan. Hier ging ik Javed treffen, een Engelsman met roots uit Pakistan, die ik in Langkawi had ontmoet en die graag muziek wilde leren maken. Hij is zelf een schilder en hij schrijft gedichten, maar is volgens eigen zeggen onmuzikaal en vindt het daarom interessant om hier toch iets mee te doen. Ik nam ook contact op met Reagan, een local die ik twee jaar geleden heb ontmoet. Hij produceert hiphop muziek en hij is ook mee gekomen. Het was erg leuk om hen beiden weer te zien.
Javed verbleef bij een Italiaanse vriend, Andrea, die hier voor zijn werk woont. Hij had een prachtig appartement. Ik was een beetje verbaasd toen we aan kwamen want in dergelijke hotels zou ik normaal nooit terecht komen. Het was een geslaagde avond, die vooral in het teken van muziek stond.
De volgende dag (donderdag) besloten we om elkaar weer te treffen. Reagan nam zijn laptop mee en we zijn op zoek gegaan naar de juiste beats om te gebruiken. Het was wederom een leuke, muzikale dag. ’s Avonds zijn we gaan eten in een Indiase ‘food court’. Hier zijn allerlei verschillende plekken waar je kunt bestellen, dus je kunt van alles wat pakken en op het einde reken je dan alles af. Het eten was heerlijk! En ook spot goedkoop. Na het eten zijn Javed, Andreas en ik naar de reggaebar gegaan. Hier hebben we wat gedronken en een waterpijp gerookt. Javed en ik wilden nog wel naar een feestje. We vroegen wat rond en ‘the beach club’ werd geadviseerd. Eenmaal hier aangekomen bleek dat er heel veel vrouwen waren. Dit zou natuurlijk positief zijn, alleen waren het allemaal prostituees. We hadden alsnog een gezellige avond maar moesten wel regelmatig uitleggen dat we niet geïnteresseerd waren.
Vrijdag heb ik uitgecheckt en ben ik de bus gaan boeken naar de volgende bestemming, Tioman island. Ik dacht dat ik hier direct naar toe kon gaan maar dit bleek niet zo te zijn. Ik kreeg een ticket naar Johor Barhu en van daaruit moest ik het vervolg dan weer zelf regelen. Vervolgens ben ik met de metro naar Andrea gegaan, want hij had aangeboden dat ik ook een nacht in zijn luxe appartement mocht overnachten. Er was ook een sportschool, dus kon ik eindelijk weer eens wat gewichten heffen. Daarna zijn we naar het zwembad van het hotel gegaan en hebben we hier even gezwommen en gehangen. ’s Avonds zijn we gezamenlijk gaan eten bij een andere food court, waar weer enorm veel keuze was uit allerlei verschillende gerechten. Na het heerlijke eten zijn we samen naar de bioscoop gegaan om de nieuwe Star trek film te zien in 3D. Het was een gave film en we besloten om daarna weer terug naar het appartement te gaan. Ik moest ten slotte weer vroeg op om mijn reis voort te zetten!
Zaterdag ging om 6.45 mijn wekker en ben ik mijn tas gaan inpakken. Na een klein ontbijtje dat bestond uit muesli met fruit ben ik naar het busstation gegaan en heb ik de bus genomen. De eerste reis duurde vijf uur. Maar daar bleef het niet bij. Toen ik rond 12.00 uur aankwam bleek dat de eerst volgende bus naar mijn bestemming pas om 19.00 uur zou vertrekken. Gelukkig had ik een aardige local leren kennen in de bus en deze bood me aan om met hem en een vriend mee te gaan en me wat van de omgeving te laten zien. Erg aardig en ook een gunstig verzoek, aangezien ik anders gewoon 7 uur moest zitten wachten. We werden met de auto opgehaald door zijn vriend, maar na een klein stukje rijden kreeg hij auto pech! Moesten we alsnog langs de weg staan wachten. Maar in ieder geval was het nog steeds gezelliger samen te wachten dan alleen…
Toen het auto probleem opgelost was zijn we naar een soort lokaal restaurant gegaan. Hier hebben we lekker gegeten en ik heb hen getrakteerd, aangezien ze dit allemaal zomaar voor me deden. Tevens hadden ze me geholpen met het uitzoeken van de rest van mijn vervoer en verblijf in Tioman.
Het was intussen niet meer mogelijk om vandaag nog in Tioman aan te komen (er gingen ’s avonds geen boten) dus ik moest overnachten in Mersing, een plek waar ik ook nog nooit van had gehoord.
Zondag nam ik in de ochtend een boot naar Tioman. Tijdens het wachten ontmoette ik Jeroen en Lies, een vriendelijk Belgisch koppel die hier op vakantie waren. Omdat ik had gehoord dat het erg druk zou zijn in Tioman vanwege de schoolvakantie in Maleisie en Singapore had ik al een hotel geboekt. Het was een prima hotel, maar erg afgelegen. Naast het hotel was er op dit gedeelte van het eiland niks anders. Om bij het gedeelte met de andere backpackers en barretjes te komen, moest ik een mini trektocht door de jungle doen. Overdag was dit nog wel te doen, ook al was er niet echt een pad (je moest af en toe ook een beetje klimmen of glijden). ’s Avonds in het donker was het een ander verhaal. Dan moest ik een bootje terug nemen.
Maandag ben ik naar een ander strand gelopen. Hier moest je ook een aardige jungle tocht voor afleggen. Wederom zonder enige vorm van borden die de richting aangaven. Op een bepaald moment was ik enigszins verdwaald en stond ik op het punt om om te draaien, toen drie Engelse meisjes met een gids langs kwamen. Ik ben toen met hen mee kunnen gaan, dus dat kwam goed uit.
Monkey Bay (het andere strand) was erg mooi en rustig. Ik heb hier ook gesnorkeld (de gids had snorkel gerei mee genomen wat ik ook mocht lenen) en hier heb ik heel mooi koraal gezien in allerlei bonte kleuren. Ook veel leuke visjes. Aangezien het toch een aardige wandeltocht was kozen we ervoor om met een boot terug te gaan, die toevallig langs kwam om te vragen of er mensen mee terug wilden.
’s Avonds ontmoette ik nog de Duitser Carl waar ik een leuke connectie mee had aangezien hij ook erg geïnteresseerd is in hiphop. Inmiddels was er dus al een leuke grote groep gevormd en we hadden een gezellige avond in een bar aan het strand.
Dinsdag heb ik een fiets gehuurd en ben ik naar ‘Keket’ gefietst, het ‘grote strand’ / stadje. Het stelde niet veel voor maar het was wel leuk om wat te fietsen.
Woensdag ben ik verhuisd naar het gezelligere strand. Iedere keer de boot terug nemen na een paar drankjes was toch niet ideaal, dus ik was blij dat ik nu in het leukere gedeelte was en ook makkelijker even kon gaan douchen of een ander shirt aantrekken zonder een half uur door de jungle te moeten lopen.
Donderdag heb ik een tour gedaan met de Belgen Jeroen & Lies en een Engels meisje, Gemma, dat we eerder hadden ontmoet. We gingen van ’s ochtends tot ’s avonds met de boot rond het hele eiland en zijn een aantal keren gestopt om te snorkelen op mooie plekken. Bij de eerste plek waar we stopten zag ik al binnen de eerste minuut een schildpad op de bodem zitten, dus toen was de trip al geslaagd! Verder zag ik nog een hoop leuke, mooie vissen, meer schildpadden en mooi koraal.
We zijn ook gestopt bij een waterval. Deze was ook mooi.
Vrijdag ben ik ’s ochtends vertrokken van Tioman, zodat ik nog naar Melaka kon gaan, een stad in de buurt van Kuala Lumpur die me door meerdere mensen was aangeraden.
Ik kwam om 12.00u aan met de boot, maar de bus van 13.00 zat vol, dus moest ik wachten tot 17.30. Fijn, weer een hele dag wachten. Maar ja, hier had ik nu toch al ervaring mee…
De bus zou er ongeveer vier uur over doen. Uiteindelijk kwamen we pas 23.00 uur aan. Hier moest ik een taxi nemen naar het guesthouse dat ik (wederom vanwege de drukte en de late aankomst) vooraf had gereserveerd. Deze zou er 10 minuutjes over doen, maar bleek het hotel niet te kennen en heeft een uur moeten rondrijden om het te vinden. De chauffeur sprak ook nauwelijks Engels, dus dat maakte het allemaal nog wat makkelijker. Gelukkig hadden we wel al vooraf een prijs afgesproken dus hij reed niet op de meter. Ik heb hem wel een fooi gegeven voor de moeite.
Middernacht kwam ik dus eindelijk aan. Het was een soort guesthouse van een Indiase familie, die hier zelf ook woonden. Hier bleek dat er iets mis was gegaan met de reservering en de kamer die ik had geboekt was vol. Ze hadden wel een andere kamer beschikbaar, maar deze was zonder badkamer e.d. Maar goed, ik had ook geen zin om verder te zoeken na deze dag dus heb ik de kamer toch genomen. Om half 2 ’s nachts besloot de dochter van het gezin karaoke te gaan zingen in de huiskamer, die naast mijn kamer zat.
Zaterdag wilde ik eigenlijk de stad gaan verkennen, maar het Indiase gezin vertelde dat ze met een paar andere gasten een waterval gingen bezoeken. In eerste instantie twijfelde ik, maar er was een heel leuk meisje uit Nicaragua bij waar ik leuk mee had gekletst en toen zij mij vroeg om mee te gaan, kon ik natuurlijk niet weigeren. De tour zelf was echter vrij verschrikkelijk. De vader van het gezin verzorgde de tour, maar dat was een beetje een wazige kerel. Hij deed erg vriendelijk maar ik vond het een beetje gemaakt en overdreven over komen. Na een half uur moesten we wisselen van auto (?) en het ritje van 40 minuten bleek uiteindelijk 3 uur ofzo te duren. Toen we er bijna waren moest hij de band laten verwisselen, want die vertrouwde hij al de hele rit niet. Handig om dit op het einde te doen, haha. Vlak voor we bij de waterval kwamen zei hij: Two things! If you are in the water, and you feel it’s suddenly getting cold, get out, get out! Then water will come! Before people got stuck for three days because they couldn’t get out!” Nou, lekker dan. Nu kan ik al helemaal niet wachten om te gaan zwemmen. Het tweede ding was dat als mensen vroegen wie hij was, dat we moesten antwoorden dat hij een doktor was die hier in het hotel verbleef. Mijn voorgevoel dat ik niet had moeten gaan en dat hij niet helemaal te vertrouwen was werd door deze trip enigszins bevestigd.
Gelukkig deelde ik deze ergernis wel met Denisse, het meisje van Nicaragua, die zich nu een beetje schuldig voelde dat ze mij had uitgenodigd. Het was uiteindelijk toch wel een leuke dag, maar dit kwam voornamelijk door het gezelschap van Denisse.
Ik had inmiddels ook zeer goed nieuws gekregen! Mijn beste vriend Joey heeft een ticket naar Bali geboekt! In augustus zullen we weer verenigd zijn.
Zondag was de laatste dag in Melaka, die ik wederom voornamelijk met Denisse heb door gebracht. ’s Avonds zijn we samen naar Kuala Lumpur gegaan. Hier moesten we helaas al afscheid nemen, want zij vloog terug naar Nicaragua en ik ging mijn Italiaanse vriend Andrea opzoeken.
Maandag kwam ook Javed, de Engelsman, weer langs en hebben we een chill dagje gehad. Javed besloot om ook een vliegticket naar Bali te kopen en heeft uiteindelijk dezelfde vlucht als mij genomen.
Dinsdagochtend namen we afscheid van Andrea, die heeft aangekondigd dat hij 17 juni ook naar Bali zal komen om mijn verjaardag mee te vieren. Erg cool dus! Vervolgens zijn Javed en ik met de taxi naar het vliegveld gegaan en ’s avonds kwamen we aan in BALI! Het kwam me hier enigszins bekend voor. We werden op gehaald door Ketut, de vader van het gezin waar ik telkens bij verbleef (en nu wederom dezelfde kamer heb als voorafgaande jaren ). Hier trof ik Ketut weer, een van mijn lokale vrienden die werkt in Teba House, het guesthouse. Ook Wayan was er nog steeds. (Jullie herinneren toch nog wel alle namen van mijn verslagen van twee jaar geleden he??)
Ik heb even gedoucht en gegeten en toen zijn Javed en ik naar CP lounge gegaan, waar ik Kum weer zag! Voor de mensen die het niet weten of zijn vergeten; Kum is de reggaezanger waar ik altijd mee op trok, muziek maakte en deed optreden in voorafgaande bezoeken. Heel erg cool om hem weer te zien! Hij was helaas net klaar met optreden, maar er zouden er nog velen gaan volgen. Ook trof ik Dewa, de eigenaar van CP, die verbaasd en vrolijk reageerde toen ik hem ineens op zijn schouder tikte. Ik had niet echt aangekondigd dat ik ging komen dus ik kreeg veel verbaasde en vrolijke, leuke reacties van locals die me nog kenden. Na even bij te kletsen nam Kum me mee naar zijn warung (een soort restaurantje). Hij heeft deze namelijk sinds kort opgezet en ik was natuurlijk benieuwd naar het resultaat. Het zag er erg goed uit en we hebben tot diep in de nacht zitten bij kletsen. Het voelt goed om weer terug te zijn.
Woensdag heb ik meteen het noodzakelijke gedaan; een scooter gehuurd voor een maand. Verder heb ik Javed een beetje vergezeld met zijn zoektocht naar verblijf. ’s Avonds zijn we gaan eten bij Warung Bulan, het restaurantje van Kum. Het eten was heerlijk! En dat zeg ik niet omdat hij een goede vriend is. Wederom bleven we de hele avond hangen en kletsen. Ook Carolina kwam langs, de vriendin van Kum, en het was leuk om ook met haar weer bij te kletsen. Het werd wederom een late.
Donderdag zijn Kum en ik begonnen aan het schrijven van een nieuw, eigen nummer. Het zal over reizen gaan en het is al aardig op geschoten.
’s Avonds ben ik weer naar CP gegaan, waar Aboe en Keydux speelden. Dit zijn erg goede muzikanten waar ik voorheen ook mee heb samen gewerkt en leuke feestjes mee heb gehad. Ik werd weer hartelijk ontvangen. Maar het meest enthousiaste ontvangst wellicht kreeg ik van Pras, de dronken schilder. Deze was er totaal niet op voorbereid om mij te zien en heeft een halfuur mijn naam geroepen / gelachen en me geknuffeld, geduwd en vastgepakt, in ongeloof zijn hoofd schuddend dat ik er weer was. Dat hij ook wat glaasjes op had zal wellicht ook een bijdrage aan dit enthousiasme hebben gehad, maar het was desalniettemin gemeend en erg leuk.
Vrijdag heb ik het liedje met Kum min of meer afgemaakt en ’s avonds was het tijd voor het eerste optreden waarbij Kum en Jthag weer waren verenigd! Het was erg cool om weer met hen te spelen, ook al is het een andere band dan voorheen. (Kum heeft ervoor gekozen om van band te wisselen, maar de nieuwe bandleden kende ik ook bijna allemaal al van voorheen). Het was een zeer goede avond. Na het optreden kwam er een vrouw naar me toe die me iets wilde vragen voor een weddenschap. Ze zouden voor 100 dollar over mijn horscoop hebben gewed en als haar vriendin het fout had, zou zij winnen. Ze gokte op maart, wat dus fout is waardoor ik haar een gelukkige winnaar heb gemaakt. Vervolgens nodigden ze mij en Javed uit om bij hen te komen zitten en het was een gezellige avond. Ze kwamen uit Jordanië dus het was ook wel interessant om eens mensen uit Jordanië te ontmoeten, want die heb ik voorheen nog niet getroffen tijdens het reizen.
Zaterdag ben ik met Kum en de band naar Denpassar, de hoofdstad gegaan. Hier hadden we een klein optreden van ongeveer 30 minuten tijdens een evenement voor de blinde kinderen. Dit was ook een hele bijzondere, leuke ervaring. Kum nodigde allerlei kinderen uit (hij kende deze groep al) die bijvoorbeeld de djembe of gitaar mochten spelen. Ze hadden het erg goed naar hun zin en het was leuk om te zien dat we op deze manier iets konden doen om hen een fijne tijd te bezorgen. Ook mijn rap viel goed in de smaak en achteraf kregen we eten en veel complimentjes en een aantal verzoeken om op de foto te gaan.
’s Avonds kwamen we terug in Ubud en zijn we naar CP gegaan, waar het erg druk was voor het laagseizoen en wederom erg gezellig. Ik trof wederom Rana, de Jordanische vrouw en Bjorn, een Groninger , Eddy de Australiër, Javed de Engelsman en vele andere namen die jullie toch niet zullen onthouden. Het was in ieder geval een gezellige avond!
Zondag was het een vrij rustige dag. Ik heb uitgeslapen en met Javed in een kleine warung lokaal gegeten. Hier trof ik Pras, de dronken schilder, en samen met hem zijn we naar een expositie van een vriend van hem gegaan. Ik heb niet veel kunnen zien want ik had ook met Kum afgesproken. We hebben toen de puntjes op de i gezet voor ons nieuwe liedje, samen met de gitartist van de band. Vervolgens was het tijd om te gaan optreden. We hebben voor het eerst het nummer gespeeld, samen met de band. Dat was erg leuk en het klonk nog beter dan ik had gehoopt, aangezien de band het nummer nog nooit had gehoord en in principe gewoon improviseerde. Ik ben benieuwd naar het resultaat als het straks echt is opgenomen in de studio! Het was een heel gezellige avond en ik werd ook erg goed ontvangen door het publiek. Een zeer geslaagde show!
Vandaag is het maandag en straks ga ik beginnen aan mijn eerste les ‘bahasa’ Indonesisch. Ik ben eens benieuwd.
Over precies een week is het mijn verjaardag, daar heb ik ook erg zin in! Er worden al plannen gesmeed voor een leuk feest.
Sorry dat het weer zo’n flinke lap tekst is geworden. Ik neem me telkens voor om het wat korter te houden maar er is altijd zoveel te vertellen.
Wederom bedankt voor alle leuke reacties. Sorry dat ik niet altijd een persoonlijke reactie terug stuur, maar ik waardeer het in ieder geval enorm!
Tot snel allemaal!
Groetjes,
Joerie
-
10 Juni 2013 - 09:56
Marijke :
Hallo Joerie,
fijn weer iets, nou ja íets, van je te horen. Ik lees je verslagen met veel plezier. Ik kan me goed voorstellen dat je je op Bali echt thuis voelde komen. Je hebt er onderhand al zóveel tijd doorgebracht en zóveel vrienden gemaakt.... het moet een heerlijk gevoel zijn. Ik veronderstel dat we het nieuwe nummer dat jullie hebben geschreven binnenkort ergens te zien/horen zal zijn?
Geniet...
Marijke -
10 Juni 2013 - 13:30
Marion:
Hallo Joerie,
Inderdaad weer een heel verhaal, maar wel leuk hoor. Het lijkt voor jou inderdaad een beetje thuiskomen bij al je vrienden. Leuk dat je met Kum weer kunt optreden.
Geniet er maar van en doe iedereen de groeten.
Lambert en Marion -
10 Juni 2013 - 23:05
Annika:
Hoi Joerie,
Altijd leuk om je verhalen te lezen. Nog heel veel plezier in Bali!
Groetjes annika -
11 Juni 2013 - 10:12
Fiet:
ik was al bang dat we niks mer hoorde maar je hebt het wachten goed gemaakt daar bij gisteravond de foto die marion bij zich had. ik had begrepen van maroin dat wat Ruud gezegd had ook nog gunstig was uitgevallen dus nu kun je nog langer genieten, met zoveel vrienden moet je toch wel een heel gelukkige jongen (man) zijn.
grtjes Fiet . -
11 Juni 2013 - 13:22
Ad:
Joerie,
Terima Kassi voor het verhaal.
Weer een boeiende, jaloers makende aflevering.
Wij zitten ook niet stil. Ik zal een nieuw familieverhaal opsturen.
Boeng, Slamat Jalan! + Slamat Makan!
Ad
-
13 Juni 2013 - 10:08
Jeannij:
hallo Joeri
Ik heb samen met Ramona jouw verslag gelezen, we hebbuh ervan genoten. We worden jaloers ervan, Ramona wilt het liefste ook een keer gaan naar Indonesie .
Maar Ruud wilt niet zolang reizen, want we houden wel van blauw water.
Wij zijn pas terug van Aruba groetjes tuut en toet.
Tot volgende keer Jeannij -
13 Juni 2013 - 14:47
Thea:
Ha Joerie, ga zo door, ga zo door. Leuk voor jou om allemaal mee te maken en leuk voor ons (Thea en oma) om je avonturen te lezen. Groetjes. -
17 Juni 2013 - 16:05
Fam. Van Mierlo:
He Joeri,
even op deze manier: van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
groetjes Henny, Anja, Nicky, Remy en Sasja -
17 Juni 2013 - 18:13
Jack:
Ha Joerie,
Fijne verjaardag in je tweede vaderland!
Hier is het nog 17 juni, maar op Bali is het al 18 juni. Toch denk ik, jou kennende, dat de viering van je verjaardag nog steeds aan de gang is.
We drinken er eentje op jou!
groeten van Fleur en Jasck -
17 Juni 2013 - 19:20
Roel En José:
He Joeri,
Van harte! Of je bent nog aan het feesten of...je bent aan het bijkomen van je feest. We zijn erg benieuwd naar het verslag van je verjaardagsfeestje.
Heel veel groetjes
Roel en José -
19 Juni 2013 - 14:30
Marianne:
Leuk die verjaardagskaarten.......en idem op tijd.....hihihihi -
07 Juli 2013 - 07:25
Fi:
Hi. I saw you perform with Kum in Laughing Buddha on Thursday night. Have you got any more gigs in Ubud this week? -
11 Juli 2013 - 06:57
Joerie:
Bedankt voor alle leuke berichtjes!
Fi, we play every tuesday, friday and sunday night in the CP lounge! And this saturday we play in Uluwatu on the beach as well!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley