Kennismaking

Hallo allemaal!

Hier weer een verslagje vanuit Bali.
Ik had een heel groot en leuk verslag geschreven over de afgelopen dagen gisteravond, maar toen ik hem wilde opslaan werd het beeld van mijn laptop zwart. Ik dacht dat de accu leeg was maar vanochtend deed hij het nog steeds niet. Ik baal dus ontzettend, maar ik hoop dat hij nog gemaakt kan worden. Agus, een vriendelijke jongen van het hotel, zegt dat hij een computer expert kent die ernaar zal kijken. Ik schrijf nu dit verslagje op de laptop van Kristi.
Maar goed, wat heb ik de laatste tijd allemaal uitgespookt…
Woensdag hebben we een scooter gehuurd. Het was in het begin wel spannend om te participeren in het drukke ‘verkeer’ van Bali. Hier gelden eigenlijk weinig regels en geld het recht van de sterkste / snelste. Aangezien ik ook nog nooit op scooter had gereden was dit wel even wennen. In het begin reed ik wel eens aan de verkeerde kant van de weg (ze rijden hier links) en één keer belandden we bijna in de greppel, maar voor de rest ging het prima en ondertussen ben ik er best al aan gewend. We hebben de hele dag rondgereden, wel een uur of vier. We reden langs prachtige rijstvelden en hebben veel mooie dingen gezien. Een erg geweldige ervaring! Op de terugweg zijn we gestopt bij een afgelegen restaurantje waar we de enige gasten waren. We hebben lekker gegeten en achteraf kregen we nog een extra gerechtje omdat de kok hiermee aan het experimenteren was en wilde weten wat we ervan vonden. Toen we teruggingen reden we door een afgelegen straatje, dat doodliep. We keerden om en reden langs een slapende hond, maar zoals jullie weten moet je die nooit wakker maken en dat hadden we per ongeluk wel gedaan. De hond rende ons blaffend achterna. Een beetje eng, maar hij legde de race gelukkig af tegen de snelheid van onze scooter.
’s Avonds zijn we op stap gegaan naar Kuta, het uitgaanscentrum van Bali waar leuke discotheken te vinden zijn. Dat is wel een goede plaats voor mij en het was dan ook een geslaagde avond! We waren naar Paddy’s Bar gegaan. Daar had ik een lokaal meisje leren kennen en zij nam ons mee naar Sky Garden, een mooie nette discotheek.
Donderdag werd ik toch wel wakker met een zwaar hoofd, mede mogelijk gemaakt door korte slaap en de bintangs (lokaal bier). Toen ben ik even naar een zwembad gegaan. Kristi bleef liever thuis, dus ik was alleen gegaan. Voor ongeveer 1 euro mocht je de hele dag gebruik maken van het zwembad. Ik was de enige in het hele zwembad. Ik heb ook even op alle zit en ligplaatsen gelegen, gewoon omdat het kon. Erg leuk.
’s Middags zijn we naar onze toekomstige werkplek gegaan, het education center van stichting WINS. Hier was het echt heel erg leuk. De kinderen waren ontzettend cool. In het begin een beetje verlegen, maar na een paar minuten kwamen er tientallen kinderen zich voorstellen. ‘What’s your name?’ Was de algemene openingszin. Ze waren heel open en vrolijk en hadden het erg naar hun zin daar. Ik verheug me nu nog meer op het werk! Maandag beginnen we. Ook hadden we een meisje uit Utrecht leren kennen die ook werkt bij WINS, Michelle. Het klikte meteen heel goed dus ’s avonds zijn we met zijn drieën gaan uit eten. We waren naar een relatief duurder tentje gegaan, maar naar Westerse maatstaven nog steeds heel goedkoop. We hadden heerlijk gegeten en gedronken, en ik denk dat we in totaal zo’n 20 euro kwijt waren voor drie personen. Daarna zijn we nog wat gaan drinken met haar in een tentje waar zij vaker komt. We gingen met z’n drieën op één scooter, dus we beginnen al aardig in te burgeren. In het tentje was het erg gezellig en ontmoetten we een hoop mensen. Iedereen is heel vriendelijk en we hoorden al meteen bij de groep. Ook leerden we Mogli (zijn bijnaam omdat hij uit de jungle komt en lijkt op zijn naamgenoot van Jungle Book) kennen. Een hele vriendelijke jongen die voor een Japans reisbureau heeft gewerkt. Met hem hadden we afgesproken om vrijdag wat te gaan touren en naar wat mooie dingen van het eiland te gaan kijken.
Vrijdag werden we dus vroeg door Mogli opgehaald. Allereerst gingen we naar ‘the elephant cave’, een soort tempel in een hele mooie natuurlijke omgeving. Hier zagen we een groot Boeddha beeld waar het hoofd vanaf is gevallen door een aardbeving. Ook hebben we een vleermuis gered die op de grond was gevallen. Met een takje hebben we hem weer aan de boom gehangen. Mogli vertelde ons veel over de drie belangrijkste goden van Bali; Shiwa, the destroyer, Brahma, the protector, en Wisnu, the creator. Na deze mooie bezichtiging gingen we verder naar een andere tempel, gelegen in een prachtige omgeving van geweldige rijstvelden. Er waren hier wel vrij veel trappen, zo’n honderd treden in totaal, en met dit warme weer is dat vrij vermoeiend. Vooral Kristi had er last van. Maar het was de moeite meer dan waard. In de tempel moesten we onze schoenen uit doen en fluisteren. Ook moesten we een soort doekje om doen, een Sarong. De tempel zou al afstammen uit het stenen tijdperk. Na het bezoek aan de tempel gingen Mogli en ik ons wassen in een paar watervalletjes van de rivier. Hier probeer ik een foto van op de site te plaatsen. Vervolgens zijn we verder gereden, naar een koffie plantage. Ook hier was het mooi en kregen we vier kopjes verschillende soorten koffie aangeboden. Ik hou eigenlijk helemaal niet van koffie en had er ook niet echt zin in, maar ik vond het onbeleefd om te weigeren dus ik heb van alle kopjes geproefd. Sommigen waren erg sterk en scherp, maar één kopje was wel heel erg lekker. Die smaakte naar chocolade. Daarna mochten we nog allerlei vruchten proeven en ‘mochten’ we iets kopen. Dat hebben we gedaan en toen zijn we naar onze laatste bestemming gereden: Een enorme vulkaan! Mogli bracht ons naar een restaurantje waar je buiten kon eten met een geweldig uitzicht op de vulkaan en zijn de omgeving. Volgens Mogli was de vulkaan nog actief. Ook wees hij ons op een klein dorpje, dichtbij de vulkaan. Daar zouden de oorspronkelijke bewoners van Bali wonen (de meeste Balinezen zijn afkomstig van Java). In het restaurantje was het erg gezellig, met een mooi uitzicht en we hebben lekker gegeten. Tevens ontmoetten we de baas van het tentje, een grappige man met wat langere haren die best aardig wat Nederlandse woordjes sprak. Mogli probeerde ook vaak zijn Nederlandse woordenschat te vergroten, dat was ook erg grappig om te horen. Na het bezoek aan de vulkaan heeft hij ons terug naar Teba house gebracht. Onderweg stopten we nog bij een ontzettend mooi rijstveld. Ik stapte uit de auto om een mooie foto te maken en werd toen geroepen door een dun, vrolijk en vriendelijk ogend mannetje dat aan het werk was op het rijstveld. ‘Come down, come down!’ Dit deed ik. ‘You wanna take picture?’ vroeg hij met een big smile. Natuurlijk wist ik dat hij er achteraf geld voor ging vragen, maar ik vind dat zo’n mensen dat ook best mogen krijgen. Dus, ik maakte een foto en inderdaad, niet lang daarna stapte hij op me af en fluisterde hij: ’20.000’, met een glimlach en de blik van een ondeugend kind dat iets vraagt wat eigenlijk niet mag. 20.000 is eigenlijk veel te veel om te vragen voor een simpele foto en dat wist hij net zo goed, maar omgerekend is het maar 1.40. Dus ik zei met een knipoog; ‘No, 20.000 is way too much!’ Hij grinnikte. Toen heb ik hem toch de 20.000 gegeven en ben ik weer verder gegaan. Toen ik wegging zag ik hoe blij hij was met zijn buit.
Vrijdagavond zijn Kristi en ik weer gaan uit eten. We reden met de scooter door de stad tot we een leuk ogend plekje vonden en zijn daar naar binnen gegaan. Hier troffen we een ander meisje dat we ook ontmoet hadden en werkte bij WINS, erg toevallig. Daarna zijn we gaan eten en het was heerlijk. Maar toen we de rekening kregen bleek dat ik net ietsje te weinig geld bij me had. Ik had 2 briefjes van 100.000 meegenomen, en de rekening was 241.000. We vroegen het personeel of het erg was als ik even op en neer reed naar het hotel, maar ze antwoordden; ‘Oh no, it’s ok, you can bring the money tomorrow or some time maybe.’ Echt ontzettend cool, maar ik vond het toch netter om even op en neer te gaan, dus dit heb ik gedaan. Ook hebben we een kleine fooi gegeven.
Michelle en Mogli hadden nog gesmst of we de stad in kwamen, maar Kristi was een beetje moe dus we hebben onze avond verder in het hotel doorgebracht. Ik heb even met Marion kunnen chatten maar om 23.00u heeft Agus het internet uitgetrokken, dus ons gesprek werd vrij abrupt beëindigd. Toen ik in een word document dit verslagje ging typen heeft m’n laptop het dus voor gezien gehouden. Erg irritant, maar hopelijk kan hij gewoon worden gemaakt. Vandaag, zaterdag, gaan we naar Kuta met Mogli, Michelle en nog wat andere mensen. We gaan eerst even winkelen in de stad, dan naar het strand en last but not least: lekker feesten in de discotheek. Een mooi vooruitzicht voor de dag! Maar ach, lekker binnen zitten met een koude wind en regen buiten is ook best lekker. Nee hoor, ik plaag jullie maar.
Ik wilde nog even iedereen bedanken voor alle leuke reacties! Ik vind het ontzettend leuk om van iedereen iets te horen en mis jullie, ook al is het hier zo super. Tevens mijn excuses dat ik niet dagelijks een verslagje plaats, maar dat is vaak gewoon een beetje lastig. In principe is er na 21.00u geen internet meer in Teba House, tenzij je anders afspreekt, maar dat wordt volgens mij niet met plezier gedaan. En voor 21.00 heb ik het meestal erg druk. Maar goed, ik hou jullie op de hoogte.

Veel plezier in Nederland en ik laat gauw weer wat horen!
Nogmaals bedankt voor alle reacties en tot snel.

Groetjes,
Joerie