Werkweek in Bali

Hallo iedereen!

Tijd voor nieuwe verhalen vanuit Bali.
Allereerst wil ik weer iedereen bedanken voor alle leuke reactie's. Het is echt leuk om hier m'n mail te openen en jullie berichten te lezen.
Dinsdag wilden we vertrekken naar de yayasan (zo wordt WINS hier genoemd) om te werken. We stapten op de scooter, waar trouwens elke ochtend een nieuw blaadje met rijst op ligt bij wijze van offer, maar de scooter startte niet.Het rijstblaadje had z'n werk dit keer dus niet zo goed gedaan. Agus had wel een andere scooter voor ons, maar die was niet automatisch, dus daar moesten we zelf mee schakelen. Het was heel vreemd om zo te rijden. De rem zat bij je rechtervoet en links voor was doorschakelen, linksachter terugschakelen. Heel erg wennen, maar het was gelukt.
Bij WINS heb ik samen met Michelle Engels gegeven. We begonnen met het herhalen van de vorige les en vervolgens begonnen we met een nieuwe les. Michelle had een boekje van waaruit ze werkte met Engelse zinnen en de Indonesische vertaling.
Dit schreef ik op het bord en de kinderen schreven het over. Uiteindelijk had ieder kind een Engelse dialoog in zijn of haar schriftje en gingen ze die in tweetallen uitvoeren voor de klas. Het ging best goed en het was zeker leuk.
Na het werk zijn we met een hele grote groep gaan uiteten. Er waren een paar Nederlandse meisjes die ook gewerkt hadden bij WINS maar nu gingen stoppen, wat vriendinnen van Michelle die haar kwamen opzoeken, een aantal lokale vrienden en de groep waarmee we vaker optrekken nu. Het was erg gezellig, en na het eten zijn we nog wat gaan drinken in een cafeetje met live rinneneggea muziek.
Woensdag was het weer tijd om te gaan werken. Dit keer begonnen we al 's ochtends, met de gehandicapte kinderen. Ik had nog nooit met gehandicapten gewerkt dus ik wist niet goed wat ik ervan kon verwachten en hoe het zou gaan.
Dinsdag had Ketut gezegd dat er een Nederlands meisje mee deed met onze les en dat zij al wat meer ervaring had, dus dat zij ons een beetje wegwijs kon maken. Toen we echter woensdag aankwamen was zij er niet, dus moesten we zelf improviseren. Ik had wat tekenpapier en kleurpotloden gepakt en ben met ze gaan tekenen. Ik had een gezicht getekend
en bijvoorbeeld de ogen blauw gemaakt en vervolgens met blauw de indonesische vertaling voor Ogen erbij geschreven. Idem voor de mond, oren, etc. Daarna had ik op het bord nogmaals een gezicht met de benamingen getekend, maar dit keer
ook met de Engelse vertaling. Ze begonnen ijverig te tekenen en over te schrijven. Ik weet niet of ze echt wisten wat ze schreven of dat ze gewoon de tekens overnamen, maar ze vonden het in ieder geval leuk. Daarna had ik nog wat foto's en filmpjes van ze gemaakt met m'n telefoon en dat vonden ze al helemaal geweldig. We hadden nog wat tijd over dus zijn we buiten bij de tempel gaan spelen. Het Nederlandse meisje was er nu inmiddels wel en zij had bellenblaasspul mee genomen waarmee ze zich goed hebben geamuseerd. 's Middags deelden we de les met Janti en Michelle. Zij zijn bezig met een soort toneelstuk van Doornroosje. Ook erg leuk, maar deze groep luistert toch iets minder goed. Na het oefenen gingen we rondlopen door de rijstvelden en de jongens (zo'n 14 jaar oud) luisterden slecht naar hen. Ze gingen de andere kant op en Michelle en Janti bleven maar 'come back' roepen, maar werden genegeerd. Na een paar pogingen riep ik ineens ' EY, come here! ' en daar schrokken ze wel van kwamen snel terug. Ik denk dat een mannenstem misschien toch wat meer kracht uitstraalt in zo'n geval. Verder hebben we nog hard
gelachen om Janti's verschillende ''nep lachen'' en om een hele hoop andere onzin. Toen we door de rijstvelden liepen waren
twee meisjes de hele tijd aan het lachen en niet op aan het letten, dus zei ik; ' Watch out, you can fall.' Waarna ik zelf struikelde,
uiteraard onder luid gelach van de meisjes. Dus ik zei 'Just like that'.
Na het werken ben ik met Janti naar de sportschool meegegaan. Het was hier wel vermoeiender, maar aangezien ik hier toch een paar maanden verblijf lijkt het me beter om af en toe te sporten. Het was leuk, en na het sporten zijn we samen nog wat gaan eten. Daarna zijn we naar Lobong gegaan, een cafeetje waar de groep zich vaker treft. Hier hebben we wat gedronken en vervolgens zijn we naar een ander plaatsje gegaan waar een leuk coverbandje speelde.
Donderdag hoefden we pas wat later te beginnen met onze les dus Kristi en ik besloten om eerst naar het zwembad te gaan. Van te voren heb ik even kunnen chatten via de webcam met Lambert en Marion, dat was wel heel fijn om weer eens te doen.
Ketut heeft ons de weg gewezen. Het was heerlijk om even te zonnen en in het verkoelende water te zwemmen. Tijdens het zonnen hebben we ook meteen onze eerste eigen les voorbereid. Dat is nog eens studiepunten verdienen!
Na het zwemmen zijn we dus naar onze werkplaats gegaan om onze eerste eigen les te geven, aan groep D, de oudste groep. Aangezien ik het plan had om uiteindelijk een film met ze te maken, gingen we aan de slag met de term Movie.
Allereerst hadden we onszelf voorgesteld en gevraagd of de kinderen hetzelfde wilden doen. Daarna had ik Movie op het bord
geschreven en had ik de kinderen gevraagd om alles op te noemen wat ze associeerde met Movie. Na een tijd stond het bord al behoorlijk vol en gingen we met kleur de termen indelen in groepen. Daarna hadden we nog alle genres opgeschreven en gevraagd welk genre ze het leukst vonden. Hieruit bleek dat de meeste kinderen horror, cartoons en fantasy
het leukste vonden. Als laatste hadden we de kinderen gevraagd om een scene uit hun favoriete film te tekenen. Toen was de tijd alweer om! Ik was eigenlijk bang dat we teveel tijd zouden hebben, maar het ging heel goed en de kinderen
vonden het erg leuk. Als opdracht voor vrijdag hadden we ze gevraagd om een mogelijke scene of gebeurtenis voor onze eigen film te verzinnen.
Na het werken ben ik wederom met Janti gaan sporten. We begonnen met rennen en na een kwartier viel in eens alle stroom uit.
Het was helemaal donker in de fitnessruimte. Daarom kwam het personeel met een soort lantaarns om de apparaten te verlichten
en hebben we verder gesport in het donker. Ook een leuke ervaring!
Na het sporten gingen we ons even opfrissen en zijn we weer samen wat gaan eten in een restaurantje. Het was heel lekker, maar
achteraf zaten we ontzettend vol. We gingen weer even naar Lobong. Hier was het wel leuk. Er werkt een grote brede donkere kerel met lange haren die je niet in het donker tegen wil komen, maar hij is altijd heel vriendelijk en meestal ook erg dronken. Dit keer had hij volgens mij nog meer op dan andere keren dus daar hebben we wel lol mee gehad. Jullie kunnen een foto van hem zien
in de foto afdeling. Maar er waren verder weinig bekenden en we hadden zelf een te volle buik om echt plezier te hebben, dus besloten Janti en ik om even te gaan lopen. We liepen over de straat en vervolgens langs mooie rijstvelden waar vuurvliegjes vlogen en je de sterren heel goed kon zien. Erg mooi!
Rond 1 uur zijn we toch maar terug gegaan, want Janti moest vandaag vroeg op.
En nu is het vrijdagochtend en zit ik dit verslagje te typen! Vandaag hebben we weer film les en daarna gaan we waarschijnlijk
met de groep ergens wat drinken. Dit weekend gaan we zaterdag een excursie doen met Putu, de gids waarmee ik had gereisd toen ik met mijn familie in Bali was. Daarnaast gaan we weer naar Kuta om te feesten, dus het beloofd een leuk weekend te worden. Kristi's laptop heeft nu ook al een beetje kuren dus ik typ dit nu via de laptop van Agus. Hij heeft echter geen word op de laptop dus moest ik dit veslagje in een ander progamma maken, vandaar dat de zinnen soms niet helemaal doorlopen. Sorry! Na het weekend ga ik mijn laptop wegbrengen en hopelijk wordt hij dan snel gemaakt.

Daar ga ik het voorlopig weer even bij laten, want ik wil gaan ontbijten en naar het zwembad toe.
Nogmaals bedankt voor jullie berichtjes en we houden contact.

Tot snel!
Joerie