Weer een nieuwe week in Bali

Hallo allemaal!

Tijd voor een nieuwe update vanuit Bali. Ik heb weer een hoop meegemaakt de afgelopen week!
Dinsdag heb ik gezwommen en daarna met Michelle gelunched. Na het eten zijn we samen Engelse les gaan geven. Wie goed mee deed (lees: iedereen) kreeg een dieren potlood die ik op de markt voor ze had gekocht. Ze waren erg dankbaar en blij. Op het eind zijn we buiten gaan spelen en wilden de jongens graag stoeien. Op een bepaald moment hing er een jongetje aan m’n been en probeerde ik verder te lopen. Toen kwam er een tweede kind aan m’n andere been hangen. Voor ik het wist hing de hele groep aan m’n benen en kon ik niet meer verder lopen. Na het speelkwartier liepen we terug naar de yayasan. Onderweg kwamen we een man tegen die saté verkocht vanuit een klein kraampje dus hebben we de kinderen hierop getrakteerd. Later zijn Michelle en ik nog terug gegaan voor een eigen portie.
In Teba house heb ik even uitgerust om vervolgens met Janti te gaan sporten. Na het spieren kweken hebben Kristi en ik Ketut, een medewerker van ons hotel, uitgenodigd om mee te gaan eten. We gingen eten bij een tentje hier in de buurt en het was erg lekker en goedkoop. Na het eten gingen Kristi en Ketut terug om film te kijken, ik had afgesproken met Julius, een nieuwe Nederlandse vrijwilliger van stichting WINS die ik ontmoet had op het werk. We zijn samen wat gaan drinken in Hibiscus, waar we Blackie (gevaarlijk ogende barman) en Pras (vaak dronken, vriendelijke kunstenaar) weer treffen. Blackie vraagt of ik een biertje wil maar ik vroeg of hij ook een lekkere cocktail ter beschikking had, waarop hij met een big smile antwoordde: “I make you a special one for you brother.” Dat nam ik wel van hem aan. En ja, even later kreeg ik een grote, lekkere cocktail van hem. Julius en ik kletsen wat en na een tijdje komen ook Michelle en Mogli even erbij. Het is gezellig, maar iedereen wilt vroeg naar huis. Net wanneer de laatste mensen willen vertrekken en ik ook op mijn scooter stap, komen Denise en Janti aan. Denise is om 00.00u jarig dus wilden ze nog wat leuks gaan doen. We gingen wat drinken in Lobong, waar een leuke reggea band speelde (die ik nu overigens wel al heel vaak heb gezien). Vlak voor 00.00 zijn we naar een andere tent gegaan, want de reggae band speelde niet tot 00.00 en we wilden graag vragen of ze Happy Birthday wilden zingen. In het andere tentje was ook een leuke band en die speelden het nummer voor haar. Het werd nog een leuke, lange avond.
Woensdagochtend ging ik weer vroeg aan het werk met de ‘special childeren’. We tekenden muziekinstrumenten en later zijn we even buiten gaan spelen. Ze vinden me al heel aardig want ze komen me telkens knuffelen. Ook had ik ze een potlood gegeven waar ze allemaal erg blij mee waren.
Later had Nyoman, een werkneemster van WINS, lekker voor ons gekookt. Na deze maaltijd waren we klaar voor de tweede groep, waarmee we wederom het theaterstuk gingen oefenen. Van een van de jongens was maandag een slipper kapot gegaan en vandaag liep hij met andere, te kleine slippers die eigenlijk van z’n zusje waren. Ik heb hem mee genomen naar een klein winkeltje en nieuwe slippers voor hem gekocht.
’s Avonds ben ik wederom gaan sporten met Janti en later hadden we Denise haar verjaardags etentje. We zijn gaan kaas en vlees fonduen en het was erg lekker en gezellig. Na het eten gingen we nog naar een ceremonie, want er was vanalles te doen vanwege de volle maan. Er was een enorme groep mensen verzameld op straat en in het midden dansten mensen die in pakken verkleed waren. Op een bepaald moment moest iedereen zitten. Af en toe voelde ik me niet helemaal op mijn gemak, want sommige dansers gingen in een bepaald soort trance, waardoor ze soms helemaal gek werden en begonnen te flippen. Wanneer ik mensen weggedragen zag worden of hoorde schreeuwen had ik toch mijn bedenkingen over de veiligheid van het bezoek aan de ceremonie. Maar goed, er is natuurlijk niks gebeurt en achteraf was het toch wel een aparte ervaring. Na de ceremonie hebben we nog een drankje gedronken, maar ik ben vroeg naar huis gegaan.
Donderdagochtend heb ik ontbeten en ben ik vervolgens naar het zwembad gegaan. Hier bleek dat de ligbedden geverfd waren en dus buiten gebruik waren, maar later was er eentje opgedroogd en mocht ik die gebruiken. Helaas stond dit bankje op een plek waarbij mijn benen altijd in de zon zaten, dus die zijn nu een beetje rood.
Na het zwemmen hebben Kristi en ik gelunched en vervolgens gingen we naar de yayasan. We zouden movie lesson geven aan groep D, maar van groep D waren er maar twee kinderen aanwezig, vanwege de examens. Groep C had geen leraar, dus een meisje van groep C vroeg of we C en D konden combineren en gewoon wat leuks konden gaan doen en dit hebben we gedaan. We gingen galgje spelen in verschillende categorieën, zoals fruit, dieren en dingen. Ze vonden het leuk en waren er ook goed in. Sommige kinderen raadden de woorden heel snel of bedachten hele goede woorden.
Na het werken hebben Kristi en ik heerlijk gegeten bij Nomad, een prijziger restaurant maar nog steeds goedkoop naar Europese maatstaven. Ik kreeg een smsje van Mogli of ik zin had om mee naar Kuta te gaan met hem en twee Australiërs. Ik wilde eigenlijk deze avond een beetje rustiger aan doen, maar de uitnodiging voor een leuk feestje kan ik natuurlijk niet weigeren. Het was een leuke avond en op de terugweg zijn we langs de mc donalds gereden, die is hier 24 uur per dag open.
Vrijdag geven we normaalgesproken ook movie lesson, maar er waren wederom weinig kinderen i.v.m. de examens van school. Ze wilden graag weer galgje spelen dus hebben we dit gedaan. Dit keer waren er vooral oudere kinderen en ze wilden graag de categorie topografie. Het was echt verbazingwekkend hoe goed ze hierin waren. Ze brachten soms landen in waar ik nog nooit van gehoord had. Om vier uur stopten we met de les, want groep A zou een kleine voorstelling geven omdat een medewerkster, Edwina, haar laatste dag had vandaag. De kinderen hadden allemaal maskers gemaakt van dieren en zongen dieren liedjes. Heel erg cool om te zien!
Na de voorstelling ben ik nog even gaan sporten en daarna zijn Michelle, Kristi en ik samen gaan uiteten. Daarna zijn we met z’n drieën naar Teba House gegaan en hebben Michelle en ik geskyped. Na het skypen hoorden we van Mogli dat zijn scooter kapot was gegaan, dus zijn we hem gaan ophalen. Met z’n drieën zijn we vervolgens naar Lobong en later naar Ozigo gegaan, waar de vodka weer vloeide.
Zaterdag was het een speciale dag, want er vond een crematie plaats. En dat zijn hier grote gelegenheden, want het is hier ontzettend duur om een crematie te doen. Ze sparen wel vijf jaar na het overlijden om vervolgens de crematie te kunnen doen. Vaak combineren families de crematie ook omdat het anders onbetaalbaar is. Er was een enorme optocht met grote decoraties, erg indrukwekkend om te zien.
Helaas voelde ik me vandaag niet zo lekker. Ik was een beetje misselijk en duizelig. Toen ik tussen de drukte stond voelde ik me echt even heel slecht en ging ik in de schaduw zitten. Ik zweette ontzettend erg en had het gevoel alsof ik moest overgeven. Toen gaven wat vrouwtjes me wat servetjes en een oud vrouwtje naast me waaide met een krant om me te laten afkoelen, heel lief. Dit deed me goed en toen ik me wat beter voelde ben ik terug gegaan om even te liggen en uit te rusten in Teba House.
Vandaag stond me ook een leuke verrassing te wachten; er was een pakketje voor me aangekomen in Teba House. Lambert en Marion hadden me een pakketje met sinterklaas snoep zoals pepernoten en schuimpjes gestuurd. Ook zaten er twee cd’s in. Een hele leuke verrassing waardoor ik ook weer een beetje het sinterklaasgevoel kreeg, hier in Bali. ’s Avonds troffen we Michelle en Mogli en hebben we samen gegeten. Toen we bijna klaar waren met eten begon het ontzettend hard en lang te regenen. De straat leek haast een rivier. Toen de regen eindelijk stopte gingen we gezamenlijk naar Teba house. Daar aangekomen bleek dat er een muur bij de ingang was ingestort door de regen en waren ze hard aan het werk om dit op te ruimen. We vroegen of we konden helpen maar dat mocht niet.
We hadden wat stoelen en tafels bij elkaar gezet en ook Pras kwam erbij. Toen gingen we samen Sinterklaas vieren en kwam het Nederlandse snoepgoed dus goed van pas! Michelle, Kristi en ik hadden voor iedereen een cadeautje met een gedichtje gemaakt. Pras had drie cadeautjes en wij moesten dan een nummer zeggen, en het cadeau met dat nummer kregen we dan. Het waren vogeltjes vanuit hout gesneden, heel leuk. Mogli had het een beetje verkeerd begrepen, die had een cadeautje gekocht. Maar dat maakte niet uit, het ging natuurlijk niet om de cadeautjes. We hebben gewoon een nummer onder de 10 moeten raden en wie het goed had kreeg het cadeau. Kristi was de gelukkige en het cadeau bleek ook het best bij haar te passen, want het was een soort surfplankje met dolfijnen erop, en Kristi is die hard fan van dolfijnen.
Ikzelf had nog een leuk t-shirt van Michelle gekregen en een mooie pet van Kristi, beiden vergezeld met een leuk gedicht. Het was een hele gezellige avond, de locals vonden het ook ontzettend leuk. Michelle, Mogli en Pras gingen daarna nog naar Ozigo, maar deze keer moest ik toch even overslaan, want ik denk dat ik me niet zo lekker voelde door de vermoeidheid van al het feesten en werken waardoor ik weinig rust heb gehad.
Nu is het zondagochtend en voel ik me al een stuk beter. Vandaag gaan we waarschijnlijk even naar het strand, maar dat moeten we nog even bekijken.
En zoals altijd wil ik weer iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes. Ik vind het leuk dat zoveel mensen me volgen en om iets van jullie te horen.

Tot het volgende verslag maar weer!
Joerie