Rumble in the jungle (& the perhentian islands)

Hallo (oorspronkelijke) landgenoten,

Bij deze weer wat nieuwe avontuurlijke verhalen uit Maleisië.
De laatste keer vertelde ik aan het eind van mijn verhaal dat ik de petronas towers in Kuala Lumpur ging bezoeken, afgelopen woensdagavond.
Toen we aankwamen bij de torens begon het te regenen, dus gingen we binnen in de torens schuilen. Terwijl we de door de regen renden vingen we al een glimp op van de geweldig ogende verlichte twin towers. Binnenin was een ontzettend groot en druk winkelcentrum. We liepen wat rond tot het niet meer regende en zijn toen naar buiten gegaan om de torens vanaf een afstandje goed te bekijken. Het zijn hele indrukwekkende bouwwerken, en vooral nu zo verlicht waren omringd door het donker van de avond zagen ze er heel imposant uit.
We gingen wat drinken in een barretje in de buurt van de torens waar een live bandje speelde. De drank was hier echter behoorlijk duur, dus na een tijdje besloten we terug naar het Chinatown gedeelte te gaan waar de drank (relatief) goedkoop was. Mijn Duitse metgezellen vonden dat het beter was om te lopen dan om de taxi te pakken. We hebben een tijd gelopen en ze bleken de weg toch niet zo goed te weten als ze dachten, maar na een tijdje kwamen we toch op de plaats van bestemming. De feest stemming was er nu echter wel een beetje uit na zo’n wandeling. We hebben nog wat gedronken in de reggaebar en hebben er toen een einde aan gemaakt. Een keer ietsjes vroeger naar bed kan ook geen kwaad.
De volgende dag vertrok ik vroeg met de bus richting Taman Negara, het oudste regenwoud ter wereld. Het was een lange reis, maar het eind van de middag arriveerde ik op de plaats van bestemming. Ik had een pakket geboekt voor 590 ringgit (ongeveer 145 euro). Dit was inclusief de bus/bootreis heen en naar de volgende bestemming, verblijf (3 dagen, 2 nachten) activiteiten en eten (ontbijt, lunch en avondeten). Ik vond dit een behoorlijk goede prijs, dus ik was een beetje bang dat het een beetje oplichterij zou zijn en de kamers en het eten misschien erg slecht zou zijn. Ik verwachtte er in ieder geval niet al te veel van. Maar, alles viel me reuze mee. De reis was goed georganiseerd; de mensen waren duidelijk en legden goed uit wat de bedoeling was (wanneer je moest uitstappen, wat je nodig had, etc). Na een maand Thailand, waar organisatie vaak ver te zoeken was, was dit verassend, maar wel ook prettig.
De boottocht duurde 3 uur. Het was een klein bootje waar je niet in kon staan of veel bewegingsruimte had, maar het was toch cool om over de rivier te varen tussen alle groene natuur. We zagen otters, buffalo’s, koeien en een soort herten. Ook zagen we iets springen in het water, wat een grote leguaan zou zijn geweest. Toen het na twee uur varen een klein beetje saai begon te worden en constant dezelfde houding oncomfortabel begon te worden, begon het keihard te regenen. Daar werd je wel wakker van!
Het verblijf was schoon en zag er goed uit. Er waren wel regelmatig beestjes zoals muggen en mieren te vinden in mijn kamer (ik zei toch dat ik de single room wilde en niet de shared room?!) maar wat kun je anders verwachten in de jungle. Ik heb ook een keer bezoek gehad van een gekko en de eerste nacht kroop er een kakkerlak over mijn bed. Met de laatste gast was ik minder blij, maar toen ik hem de deur had gewezen is hij gelukkig niet meer terug gekomen. Of in ieder geval niet wanneer ik hem kon zien.
Donderdagavond was de eerste activiteit in Taman Negara. We gingen de night jungle walk doen. We hadden een vriendelijke, grappige gids die goed Engels sprak. Hij vertelde al vooraf dat je geluk moest hebben om dieren te zien, want het regenwoud is behoorlijk groot en de dieren blijven natuurlijk meestal een beetje uit de buurt van toeristen.
De wandeling door de nacht jungle was wel spannend, omdat je met een zaklamp door de donkere jungle liep. We zagen voornamelijk aparte planten en insecten. Met name grote mieren en spinnen waren regelmatig te zien. De gids pakte een grote mier op en liet hem over zijn hand en arm kruipen zodat we hem beter konden zien. Hij was blijkbaar immuun voor het gif, zolang hij de mier met bepaalde technieken pakte.
Toen de tour afgelopen was en we terugliepen naar de boot, zagen we twee tapirs door het dorpje lopen. Dit waren wel hele indrukwekkende dieren om te zien. Een tapir ging op de grond liggen, en deze mocht je aaien. Dat was wel een leuke ervaring.
Het was moeilijk om bier of alcohol te krijgen in Taman Negara. Er waren een tweetal resorts die het verkochten, maar daar kostte het zo’n 21 ringgit voor een blikje (ong. 5 euro). De gids wist echter een klein winkeltje dat het verkocht en hij bracht me er naar toe bracht op zijn scooter. Hier kostte het 12 ringgit. Ik kocht een paar blikjes voor mij en wat andere jeugdigen. Onder het genot van het op moeilijke wijze verkregen bier luisterden we wat muziek en kletsten we wat. Het was een vrij rustig avond.
Vrijdag was een intensieve dag, vol gepland met activiteiten. We begonnen de dag met een jungle trekking, een wandeling van ongeveer 3.5 uur door de jungle. Wederom ging het voornamelijk om de natuur en bleven de dieren een beetje uit de buurt. Een onderdeel van de trektocht was de canopy walk. Dit is een wandeling over bruggen in de bomen, op (ik geloof) zo’n 40 meter hoogte. De gids gaf het advies niet naar beneden te kijken. Vooral in het begin was het erg spannend. De eerste stappen op de schommelende bruggetjes bezorgen je toch wel een vreemd gevoel in je buik. Na een tijdje ben je er wat meer aan gewend en gaat het wat meer vanzelf, maar toch blijft het een beetje spannend natuurlijk. Het was wel heel een hele speciale, leuke ervaring en het uitzicht over het regenwoud vanaf de bruggetjes was erg indrukwekkend.
Na de canopy walk hervatten we de lange wandeltocht. Het was eigenlijk een soort klim, want we gingen naar de top van het eiland, vanwaar je een prachtig uitzicht had over het regenwoud. Het was een behoorlijk vermoeiende, maar geweldige ervaring.
Toen we de top hadden bereikt hadden we een korte pauze om te genieten van het uitzicht. Daarna gingen we weer naar onder. Hier vroeg de gids of ik wilde proberen om in een liaan te klimmen. Ik probeerde het, maar het was erg moeilijk omdat mijn schoenen weinig grip hadden en steeds weggleden. De gids kwam zelf behoorlijk hoog.
Eenmaal onder aangekomen pakten we de boot terug. We kregen lunch en hadden even de tijd om te pauzeren en ons te verfrissen. Rond 15.00 uur hervatte de tocht. We gingen de ‘orang asli’ bezoeken. Dit zijn mensen die echt in het regenwoud wonen in kleine hutjes en leven van de jacht. Ze lieten ons zien hoe ze vuur deden maken en we mochten hun ‘blow pipe’ uitproberen; een lange bamboe stok waar ze giftige pijltjes doorheen deden blazen tijdens de jacht. Ook liet de gids ons zien hoe dergelijke pijpen gemaakt werden en mochten we wat door het dorpje lopen. Tussen de primitieve hutjes stond ook een grote stereo installatie. Volgens de gids was die van een toerist die door de jungle trok.
Na ons bezoek aan de orang asli, wat ook een leuke ervaring was, zijn we een ‘rapid shooting’ gaan doen. Een soort raften met een houten bootje. De boot zocht sterke stromingen op, waar hij vervolgens hard schommelend doorheen vaarde, waardoor iedereen kletsnat werd. De gids hielp een handje door de peddel van de boot zodanig in het water te houden dat het water in een golf de boot in spetterde. Op de terugweg stopte het bootje aan een soort strandje aan de rivier. Hier konden we een tijdje zwemmen. Er was ook een touw met een stuk hout eraan, waar je je aan moest vasthouden, vervolgens kon je met een aanloop jezelf de rivier in slingeren. Het was leuk en verfrissend!
Na een tijd zwemmen zijn we terug gegaan naar het restaurant en hotel. We kregen avond eten en ik ontmoette twee meisjes uit Bulgarije. We besloten een poker spel te gaan spelen. We wisselden 20 ringgit per persoon (5 euro) naar kleingeld (muntjes en briefjes van 1) en vervolgens gingen we onder het genot van wat sterke drank die een van de meisjes had mee genomen en wat muziek kaarten. Ik was aan de winnende hand, dus de meisjes maakten het niet al te laat. Ik kon mijn beurs niet meer dicht krijgen omdat er teveel muntgeld in zat. Lambert zou zeggen: “So spielt man mit studenten!”
De volgende dag moest ik weer vroeg op. Om 8 uur moest ik de bus hebben. De reis zou nu naar de perhintian islands gaan; mooie eilanden aan de oostkust van Maleisië. Ik was bang dat het regenseizoen nog zou plaatsvinden aan de oostkust, maar verschillende mensen van de lokale bevolking verzekerde me dat het goed weer was en het regenseizoen net afgelopen was. Het was weer een vrij lange, maar goed georganiseerde reis. Het was een mooie omgeving waar we doorheen reden en je kon je ogen uitkijken wanneer we door de mooie landschappen reden.
Het laatste deel van de reis was met een hele snelle boot die over het water scheurde, waardoor de boot stukjes omhoog vloog, om vervolgens keihard weer op het water te knallen. Rond 17.00 uur kwamen we aan op de eilanden. Vervolgens moest ik mijn koffer en andere bagage over het strand slepen (op momenten als dit denk ik dat een backpack toch een beter reismiddel was geweest). Het hotel waar ik over had gehoord was volgeboekt, maar na niet al te lang zoeken vond ik een goed alternatief. Het is een mooi hotel aan het strand en voor 50 ringgit (12.50) per nacht heb ik een single room met ventilator en eigen badkamertje, inclusief ontbijt. Het uitzicht is mooi en er is zelfs wifi. Ik zit hier dus wel goed. Het enige nadeel was dat ik de hoogst gelegen kamer kreeg en ik dus behoorlijk wat trappen op moest lopen met mijn zware koffer. Maar na dat harde werk is het wel extra genieten om een lekkere fruit shake te drinken!
Vervolgens verloste ik Marion uit haar doodangsten door wifi te gebruiken. Het was leuk om Lambert en Marion weer te zien / spreken en daarna heb ik wat gegeten met een meisje uit Canada dat ik in Taman Negara had ontmoet. Het eiland is prachtig, maar behoorlijk rustig. Vooral omdat de eilanden pas net geopend zijn, zijn veel plaatsen nog gesloten en is het nog erg rustig. Dit heeft zijn voor- en nadelen. Een voordeel is dat het lekker rustig is en je veel ruimte hebt en weinig toerisme. Ook de prijzen zijn iets goedkoper nu. Een nadeel is dat goeie feestjes moeilijk te vinden zijn!
Maar een gevorderd feestbeest als ik weet er altijd wel een te vinden, dus later op de avond zijn we op zoek gegaan naar een tentje aan de andere kant van het eiland, waar een feestje opgebouwd zou worden. Het was een klein hutje aan het strand waar muziek gespeeld werd en zelfs alcohol te koop was (ook hier is alcohol niet overal te krijgen). Er heerste een gezellig sfeer en het was een relaxede, rustige maar geslaagde avond.
De volgende dag heb ik rustig aan gedaan en vooral op het mooie strand gelegen. Ik had een paar nieuwe vrienden gemaakt en gezamenlijk was het een leuke groep; Jeff & Christine, een stelletje uit New York, Steve, een jongen uit Amsterdam die mij erg liet denken aan de rapper Lil’ Wayne, en een Frans stelletje dat in de kamer naast die van mij verbleef. We lagen wat te relaxen op het strand en opeens zag ik een bekend gezicht. Langs het strand kwam David aangelopen, een Nederlander die ik een van mijn eerste avonden in Bangkok had leren kennen! Heel toevallig! Ik had een goede connectie met hem en vond het jammer dat ik hem na die ene avond niet meer had gezien, dus het was wel heel bijzonder dat ik hem nu opeens op dit eiland tegen kom. Hij was ook positief verrast en ’s avonds hebben we elkaar dan ook weer getroffen. We hadden eerst met de grote groep gezamenlijk gegeten en vervolgens zijn we richting het barretje gegaan, waar ik deze avond mocht DJ’en. De apparatuur en het geluid stelden niet veel voor maar het was alsnog een leuke ervaring en ik kreeg regelmatig positieve reacties, wat het draaien toch wel leuk maakte. Er heerste een gezellige sfeer en de barman gaf me de hele avond gratis vodka. Toen we hadden afgesproken dat ik zou draaien voorspelde hij al: “We will make sure you get drunk!” Aan die belofte heeft hij zich wel gehouden. Rond half 12 / 12 uur ben ik gestopt met draaien en ben ik bij David en de rest gaan zitten. Het was een gezellige avond. Ik sprak met David af dat ik de volgende dag mee zou gaan snorkelen met hem en zijn vriendin (Suzanne).
De volgende ochtend (maandag) was ik om 10 uur op het strand. Ik zag David en Suzanne echter nergens. Om half 11 zou de snorkel trip beginnen maar na 20 minuten wachten zag ik ze nog steeds nergens. Ik wist dat andere bekenden van me ook een snorkel excursie zouden gaan doen, dus ik besloot met hen mee te gaan. Het enige nadeel was dat dit aan de andere kant van het eiland was, dus ik heb me erg gehaast om op tijd op het andere strand aan te komen. Maar ik had het gered en er was nog plaats op de boot. Gelukkig!
De snorkel trip was super! We hadden een hele leuke gids en hebben heel veel mooie dingen gezien. Als eerste stopten we op een plekje waar heel mooi koraal was en ook veel mooie gekleurde vissen. Vervolgens gingen we op zoek naar schildpadden. Ik wilde ontzettend graag een schildpad in het wild zien, maar ze waren volgens de gids moeilijk te vinden in deze tijd. Je moest geluk hebben. Na een hele tijd rondvaren en zoeken was er nog steeds nergens een schildpad te bekennen. We besloten naar een andere ‘turtle spot’ te varen. Ook hier zochten we erg lang. Net op het moment dat we besloten te gaan zagen we dat een ander bootje stopte en dat er mensen met snorkel uit gingen. Er bleek een schildpad te zijn! Wij gingen natuurlijk ook een kijkje nemen. Het was een enorme schildpad en ik kon hem erg goed zien! Hij was zo’n anderhalve meter groot en zwom rustig rond. Na een tijdje door snorkelaars achtervolgt te worden ging hij boven water, nam een grote hap lucht en zwom naar de bodem. Ik was heel blij dat ik nu eindelijk een schildpad in het wild had gezien!
Vervolgens gingen we naar een plek waar je (kleine) haaien kon zien. Hier zagen we er zelfs een heleboel van, ook een aantal grote, ook van ongeveer anderhalve meter! Dit was ook erg indrukwekkend.
Hierna zijn we nog naar een ander plekje gegaan en vervolgens zijn we terug naar de kust gegaan. Het was inmiddels 15.00 uur en we hadden allemaal honger. Toen we met de boot aanlegden zag ik David weer. Hij bood zijn excuses aan dat hij er niet was; ze hadden zich verslapen en een redelijke kater. Ik heb wat gegeten en daarna ben ik samen met David aan een afgelegen plekje aan het strand op de rotsen gaan zitten. Hij had zijn gitaar mee genomen en we hebben samen wat muziek gemaakt. Het was erg leuk.
’s Avonds heb ik samen met de gevarieerde grote groep gegeten. Het was erg gezellig en na het eten zijn we samen naar het barretje gegaan. David had zijn gitaar gehaald en samen met hem en Jeff (de Amerikaan) zijn we verderop het strand wat gaan jammen. Er kwamen steeds meer mensen bij en na een tijdje had Steve het idee om soort kampvuur te maken. Dit werd gedaan en zorgde meteen voor een nog leukere sfeer. Er bleven mensen bij komen en we hebben uiteindelijk tot 4 uur ’s nachts muziek gemaakt terwijl we in een grote kring bij het vuur gezeten. Het was een hele bijzondere en leuke avond!
De volgende dag ben ik ondanks mijn vermoeidheid op tijd opgestaan en heb ik ontbeten. Ik nam afscheid van een groot deel van de groep waarmee ik de laatste dagen optrok, want zij gingen verder trekken. Daarna ging ik naar het strand en hier heb ik samen met een Duits stel dat ik heb leren kennen een soort kort surfbord gehuurd, wat leuk was met de grote golven. De rest van de middag heb ik wat geluierd op het strand en ’s avonds heb ik de wifi gebruikt. Na wat gesprekken met het thuisfront leerde ik twee Duitsers kennen die een schaakspel aan het spelen waren. Ik heb het opgenomen tegen de wat oudere man, die enigszins als de ander zijn leraar functioneerde. Hij had me snel ingemaakt en vervolgens wat advies gegeven. Later ben ik met de jongere jongen naar de bar gegaan. Hier trof ik David en anderen. Vanavond werd er live muziek gespeeld en iedereen die iets met muziek kon mocht optreden. Het kwam langzaam op gang maar na een tijdje deden heel veel mensen hun ding en was het ontzettend gezellig. Later op de avond hebben David en ik ook onze bijdrage geleverd. David deed beatboxen en ik deed rappen. Dit sloeg goed aan bij het publiek en we kregen een groot applaus en er werd zelfs meerdere malen om een toegift gevraagd. We waren niet beroerd om die te geven en achteraf kregen we heel veel leuke positieve reacties. Het eindigde wederom in een late avond. Tegen vier uur gingen we terug lopen. Toen ik bijna bij het hotel was ontdekte ik dat ik mijn tas was vergeten bij de bar, dus kon ik nog eens op en neer lopen.
Woensdag stond ik toch weer op tijd op voor het ontbijt en daarna ging ik naar David. Hij moest nog ontbijten en ik dronk de grootste watermeloen shake ooit. Om 12 uur hadden David en zijn vriendin de boot, dus was het helaas tijd om afscheid te nemen.
Vervolgens ben ik weer naar het strand gegaan en heb ik wat gezwommen, gelezen en muziek geluisterd. De zon scheen behoorlijk en heeft me een beetje verbrand, maar het was een relaxede middag.
En nu is het alweer avond en sta ik op het punt om weer naar de bar te gaan, maar niet voordat ik deze verhalen weer met jullie kan delen!
Morgen verlaat ik het eiland en ga ik weer verder. Ik heb het goed naar mijn zin gehad op het eiland maar ik ben nu ook wel klaar voor iets nieuws.

Bedankt voor alle reacties en tot snel weer!!
Groetjes,
Joerie