Feestjes, genieten en Lombok

Hallo allemaal!

Daar ben ik weer met nieuwe verhalen. Ik zal meteen beginnen want ik heb weer veel te vertellen!
Woensdag heb ik het rustig aan gedaan.
Donderdag heb ik weer les gegeven. ´s Avonds ben ik in een warung gaan eten met Ketut, een werknemer van Teba House. Ik merkte dat nu ik met een lokaal iemand was, de prijs aanzienlijk omlaag ging! Ik at ongeveer hetzelfde als normaal wanneer ik hier met Arun kwam. Dan betaalden we meestal 60-70.000rp. Nu met Ketut 40.000! Daarna zijn we samen naar bunute gegaan, waar de reggae band optrad. Ik trof hier weer de twee Sanne´s die ook werken in het weeshuis en samen met hen en twee Nederlandse vrienden van ben ik nog naar de CP lounge gegaan.
Vrijdagmiddag heb ik weer les gegeven in de yayasan. ´s Avonds was het weer tijd voor reggae. Dit was gezellig. Er zat ook een vriendelijke Nederlandse man aan de bar waar ik veel mee gekletst heb. Later heb ik weer een bezoekje gebracht aan de CP lounge. Hier ontmoette ik een aantal Amerikanen, zij waren ook aardig dus ik ben wat met hem opgetrokken. We gingen naar een andere bar waar een leuke band speelde, maar wij waren de enige gasten. Het was wel leuk voor de band dat er eindelijk iemand kwam dansen op het einde.
Zaterdag ben ik met Mowgli op de scooter naar Kuta gereden. Het was de verjaardag van Anne, een Duits meisje wat ik hier aan het begin heb leren kennen. Ze wilde graag het Peace, love and nasi goreng t shirt van de reggaeband en dit had ik voor haar gehaald. Hier was ze erg blij mee. We dronken een beetje in hun verblijf en daarna gingen we stappen. We gingen naar verschillende clubs en het was gezellig. Opeens zei Anne dat Mowgli had overgegeven voor de bar en dat een lokale vriend van haar hem naar huis bracht. Later bleek dat Mowgli halverwege wilde lopen dus had hij hem dat laten doen. We maakten ons zorgen dus probeerden we hem te bellen. We kregen hem echter niet aan de lijn, dus zijn we hem gaan zoeken. We vonden hem liggend voor een supermarkt en hij was er niet goed aan toe. Ik zal de details besparen maar uiteindelijk besloten we dat het beter was om hem naar het ziekenhuis te brengen. Dit was wel schrikken. Het ziekenhuis was een klein, lokaal ziekenhuis en het stelde niet veel voor. De doktors en verpleegsters deden vrijwel niets en zeiden dat hij gewoon moest slapen. Net toen ik wilde voorstellen om naar een groter ziekenhuis te gaan werd Mowgli, gelukkig, wakker. Het was inmiddels 7 uur ´s ochtends dus zijn we snel naar huis gegaan om te slapen.
Zondag voelde Mowgli zich gelukkig weer normaal. Ik reed met hem achterop terug naar Ubud en we hadden nog een korte stop bij het strand gemaakt en even gezwommen.
´s Avonds heb ik weer gerapt met de reggaeband. Ik ontmoette twee vriendelijke Franse jongens en samen met hen ben ik nog even naar CP gegaan. Het was een gezellige avond.
Maandag ben ik naar het zwembad gegaan. Dit was lekker. Later op de middag ben ik een nummer gaan opnemen met Kum, de reggae zanger.
´s Avonds heb ik taco´s gegeten en een filmpje gekeken. Maar toen was ik erg moe en ben ik in slaap gevallen.
Dinsdag heb ik weer film les gegeven in de yayasan. Daarna ben ik gaan sporten en heb ik gegeten in de kleine warung. ´s Avonds was het weer tijd voor reggae en CP. Hier trof ik ook de Amerikanen weer.
Woensdag ben ik een duik gaan nemen in het zwembad. ´s Avonds ben ik met Jessie, een meisje van de Amerikaanse groep, gaan eten in Nomad. We deelden de tapas, twee grote schalen met allemaal kleine gerechtjes (saté, kip, etc). Dit was erg lekker. Uiteraard hadden we ook het overheerlijke chocolade toetje.
Ik had behoorlijk spierpijn van het sporten dus heb ik een lekkere massage genomen voor 70.000rp (ongeveer 5.60). Ik besloot het de rest van de avond rustig aan te doen en heb een film gekeken in Teba House.
Donderdag zijn we weer verder gegaan met de film in de yayasan. Het is erg leuk om de scènes te filmen. Het verhaal verzinnen ging ze heel erg goed af, maar het spelen is soms wat moeilijker voor ze. Ze zijn een beetje verlegen, met name als het om liefdes scènes gaat. Maar dat is natuurlijk wel te begrijpen. Maar ze hebben ze zelf bedacht. Sune, een vriend uit Denemarken, zou vandaag naar Ubud komen, maar hij voelde zich ziek dus besloot hij niet te komen. Dat vond ik wel jammer. In plaats daarvan heb ik het weer rustig aan gedaan. Ik kocht een paar films en heb de film Thor gekeken.
Vrijdag kreeg ik een berichtje van Sune dat hij vandaag alsnog naar Ubud zou komen. Leuk! Hij moest namelijk wat dingen voor zijn visum regelen.
’s Middags heb ik gefilmd in de yayasan. We zijn inmiddels al bezig aan de laatste scene. Ik denk dat we volgende week alle opnames af hebben. Sune kwam ook naar de yayasan. Daarna zijn we samen wat dingen voor zijn visum gaan afgeven en toen is hij mee gaan sporten in de sportschool. Hij had echter geen sportschoenen dus in eerste instantie liep hij op blote voeten naar binnen. Hier waren ze niet zo blij mee dus mocht hij een paar schoenen lenen, maar deze waren hem veel te klein. Dat was wel een grappig gezicht.
’s Avonds hebben we een heerlijke steak gegeten in Nomad, en, jullie raden het al, een heerlijke chocolade mousse cake. Daarna kochten we een flesje wodka en hebben we deze op straat gedronken. Daarna zijn we naar Lobong gegaan waar weer reggae was en ik heb mee gerapt. Het was erg gezellig, en we gingen ook naar CP lounge. Hier was het voor de verandering eens druk. Het werd dan ook een late, dronken avond. Ik heb zelfs weer eens mijn laptop gehaald en geDJ’t. Later hebben we buiten liedjes gezongen met een aantal mensen. Er was een jongen bij die heel goed kon ‘beatboxen’ of iets in die richting. Hij kon in ieder geval leuke geluiden maken. Het was erg gezellig. Opeens kwam Dewa, de eigenaar van CP, met een fles whiskey en pizza. Rond half 5 waren we thuis.
Zaterdag werden Sune en ik laat wakker met hoofdpijn. We besloten naar het zwembad te gaan. Dit deed goed en we bestelden een pizza. Toen zijn we weer een beetje opgeknapt. ‘Avonds at ik wat bakso, de lokale soep. Pittig, maar lekker. Daarna ben ik naar Kum gegaan. We zouden zondagochtend erg vroeg gaan optreden in Denpassar, dus zou ik bij hem blijven slapen. We kletsten wat en toen ben ik op tijd naar bed gegaan.
Zondag werd ik om half 6 gewekt door Kum. We vertrokken met de scooter naar Denpassar. Er was een of ander ‘fiets evenement’. Ze hadden straten afgezet en iedereen was daar aan het fietsen. We traden een paar keer op met losse nummers. Het was een groot podium en het was ook erg leuk. Op de terugweg aten we wat met de band. Rond 12 uur was ik weer thuis, maar toen was ik wel kapot. Daarom ben ik ook naar bed gegaan om wat bij te slapen.
´s Avonds ben ik er wel weer op uitgetrokken en heb ik mee gedaan met de reggaeband. Daarna heb ik nog wat drankjes gedronken in CP, maar ik had het niet al te laat gemaakt.
Maandag was een rustige dag. Ik ben gaan zwemmen en ’s avonds heb ik een filmpje gekeken.
Dinsdag heb ik gefilmd in de yayasan. Daarna ben ik gaan sporten. ’s Avonds was het weer tijd voor de reggae.
Woensdag ben ik naar het zwembad gegaan. Het weer was helaas een beetje wisselvallig. Soms was het zonnig maar vaak ook bewolkt. Ook had ik me gesneden aan de rand van het zwembad, erg irritant! ’s Avonds heb ik taco’s gegeten. Ik had een smsje van Sune dat hij en Lisette, een andere vrijwilligster, waren aangekomen in Ubud. Ik ben samen met hen naar de Laughing Buddha bar gegaan. Het was leuk om Sune weer te zien, maar we hadden er een rustige avond van gemaakt want de volgende avonden zouden waarschijnlijk wat heftiger worden. Eenmaal thuis heb ik nog een filmpje gekeken voor het slapen.
Donderdag heb ik de kinderen van het weeshuis mee genomen naar het strand in Sanur. Toen we vertrokken vertelde Ketut mij dat ik de enige begeleider was die mee ging. Dit vond ik wel spannend, want er gingen 22 kinderen mee. Ik was er niet zo blij mee maar er was niet veel aan te doen. Gelukkig is alles goed gegaan. We vertrokken in twee gammele busjes, waarvan een zonder zijdeur en vertrokken naar het strand. We hadden een klein stukje gefilmd en de rest van de middag waren de kinderen vrij om te doen wat ze wilden. Toen we op het punt stonden om te gaan was een kind gestoken door een zee egel. Dit was wel heel vervelend, want hij had veel pijn. Een lokale vrouw hielp hem door warm water erop te doen en er werd een soort plant gehaald die hielp tegen de pijn. Gelukkig had het effect en ging het wat beter. Ik kocht hem wat te drinken en lekkers om de pijn te verlichten. Toen gingen we weer terug naar Bedulu. Al met al was het een leuke middag.
´s Avonds ben ik met Sune en Lisette gaan eten in de Laughing Buddha bar, waar een hele goede band speelde. Het was gezellig maar Kum en de reggae band speelden ook in Bunuté, dus de tweede helft ben ik daar mee gaan doen. Het was leuk, maar heel erg rustig vandaag.
Sune en Lisette kwamen na. Toen het optreden afgelopen was zijn we met z´n allen naar CP lounge gegaan. Het was Dewa zijn verjaardag (de eigenaar). Het was dan ook een hele drukke en gezellige avond. We kregen meteen een glas whiskey en een stuk pizza van Dewa. Het was een goeie avond.
Vrijdag ben ik met Sune gaan bijkomen in het zwembad. Sune was al daar en toen ik aankwam, kwam hij net het zwembad uitgelopen. Hij had zich ook gesneden.
Sune had zijn scheer apparaat mee genomen en heeft mijn haar een stuk ingekort. Het is behoorlijk wennen maar het is niet slecht. Maar toch ben ik iedere keer weer verrast als ik in de spiegel kijk.
´s Avonds hebben we samen met een groepje gegeten in Nomad. Het eten blijft heerlijk. Ik had een lekkere steak en uiteraard het lekkere toetje.
Na het eten zijn we naar Lobong gegaan voor een goede reggae avond. Het was gezellig. Ik ontmoette Ivana, een heel leuk meisje uit Zwitserland. Samen zijn we naar CP gegaan waar het een hele leuke en late avond is geworden.
Zaterdag werd ik redelijk laat wakker. Vervolgens ben ik naar Bamboo bar gegaan, waar ik Sune en Lisette trof. Zij zouden vandaag terug naar Angkah vertrekken. Heike, een Nederlandse vrijwilliger en vriendin van Lisette was er ook. Ook Gill en Antoinette, twee leidinggevenden van WINS waren er ook. Het was gezellig en na de lunch nam ik afscheid van Sune en Lisette.
Toen ben ik mijn scooter gaan verlengen en naar de sportschool gegaan. Na het trainen heb ik wat bakso gegeten en met Lambert en Marion gechat. Ze waren wel verrast door mijn korte kapsel. Ikzelf ook nog altijd trouwens.
´s Avonds ben ik nog met Ivana en haar vriendinnen gaan uit eten. Na het eten hadden we het rustig aan gedaan en hadden we wat in mijn hotel gechillt.
Zondag ben ik naar Sanur gereden en heb ik op het strand gelegen. Het was heerlijk weer.
Ik zou met Ivana en haar vriendinnen ´s avonds naar een traditionele dans gaan kijken, maar de dames hadden zich verslapen. Ik ben even naar hun hotel gegaan en later ben ik met Ivana gaan uit eten in Nomad. We deelden samen de tapas, allerlei lekkere kleine gerechtjes. En, voor de verandering namen we ook het heerlijke chocolade toetje. Het was erg gezellig en na het lekkere eten zijn we samen naar Lobong gegaan voor de reggae avond. Hier troffen we ook weer haar vriendinnen en een aantal andere bekenden. Het was een leuke avond en toen het afgelopen was zijn we nog even naar CP gegaan. Hier was het ook wel gezellig maar we hebben het niet al te laat gemaakt.
Maandagochtend heb ik samen met Ivana ontbeten en vervolgens afscheid genomen. Zij zou vandaag verder trekken met haar vriendinnen en ik zou naar Lombok gaan. Een vriend van me uit Nederland, Jonathan, loopt hier stage en ik had via de mail contact met hem gehad. We hadden afgesproken dat ik hem deze week kwam op zoeken.
Om half 12 zou de bus vertrekken naar de boot. Rond 12 gingen we echt en ik kwam iets voor 1 uur aan. Om 1 uur zou de boot vertrekken dus ik haastte me om nog een ticket te kopen. Een Balinees wilde me een ticket verkopen, waar ook de busrit naar Mataram zat (de plaats waar ik Jonathan zou treffen). Dit heb ik gedaan. Toen ging ik wachten op de boot, die nog een tijd op zich liet wachten. Toen ik eenmaal op de ferry zat duurde het nog een hele tijd voor hij daadwerkelijk vertrok. Rond half 3 vertrokken we pas echt. Tja, dat is de Bali tijd.
Op de boot waren er honderd en een verkopers die je bananen, pinda’s, nasi en weet ik niet wat allemaal wilden verkopen. Maar wel allemaal voordat de boot vertrok, want ze gingen niet mee naar Lombok. Wel te begrijpen, want de bootrit duurt ontzettend lang. Zo’n vier uur. Voor 20.000 roepia (1.60) huurde ik een matras en ging ik op het dak liggen zonnen. Zo ging de tijd wel redelijk snel om.
Tegen 7 uur kwam ik in Lombok aan. Hier stond inderdaad al een busje te wachten waar ik mee naar Mataram werd gebracht. Hier werd ik afgezet en daar werd ik opgehaald door Jonathan en de directeur van zijn school. Samen reden we naar het huis van de directeur en zijn familie. Hier werd ik hartelijk ontvangen. Ik kreeg thee en we werden uitgenodigd om te blijven eten. Het was lokaal eten, rijst met kip en vis, met verschillende sausjes en kroepoek. Het was erg lekker.
We bleven een tijdje hangen en het was gezellig om Jonathan en zijn vriendin, Dana, weer te zien. En het was natuurlijk leuk om deze lokale familie te leren kennen. De directeur bracht mij achter op de scooter naar huis, want Jonathan en Dana deelden een scooter.
Het huis van Jonathan en Dana was erg groot en mooi. Het had ook een prachtige ligging, al kon ik dat nu in het donker nog niet zo goed zien. Ik kon bij hen blijven logeren, dus dat was fijn. We keken samen een grappige film op de laptop en zijn toen gaan slapen.
Dinsdag ben ik met Jonathan op de scooter het centrum in gereden om een scooter voor mij te huren. Het bleek lastig te zijn om een scooter te vinden, hoewel Mataram een enorm grote stad is. Er was een enorm winkelcentrum waar we even door heen gelopen hebben, de Mataram mall. Hier waren ontzettend veel winkels en er was zelfs een mc donalds en KFC.
We gingen langs bij de directeur op school om te vragen of hij wist waar we een scooter konden huren. Hij had ook een reisbureautje dus ik had bij hem alvast de terugreis naar Bali geboekt, voor slechts 140.000 rp (zo’n 11 euro). Dit was inclusief de busrit naar de boot, de ferry zelf en het vervoer van de haven naar Ubud. Heel erg goedkoop. Hij raadde ons aan om in Senggigi een scooter te huren. Dit hebben we gedaan. In senggigi kende Jonathan ook een leuk barretje aan het strand, de beach club. Hier heb ik wat gechillt in de hangmat en aan het strand.
’s Avonds had Jonathan een soort material arts training van de directeur. Dit was ook indrukwekkend om te zien, hij was al best goed geworden erin. Na de vecht training hebben we weer lekker gegeten met de familie. Het was al vrij laat dus daarna zijn we naar huis gegaan en gaan slapen.
Woensdag zijn Jonathan en ik op de scooter naar Narmada gegaan. De rit was al indrukwekkend, het landschap is prachtig. In Narmada was een soort tunnel te zien die het water van west naar oost Lombok vervoerde. Deze tunnel was honderden jaren geleden door de Nederlanders bebouwd. Indrukwekkend om te zien. We hebben hier ook wat geschaakt. Daarna zijn we nog naar surenadi gereden. Ook kwamen we langs een mooi golf veld. We wilden proberen een spelletje golf te doen, maar het bleek ontzettend duur te zijn (50 euro). Dit vonden we wat teveel van het goede, vooral omdat we allebei niet eens echt kunnen golfen. Toen we terug waren hadden we nog een massage genomen in de Mall.
’s Avonds wilden we op stap gaan in Senggigi. We waren alleen erg moe dus besloten we even te gaan liggen. Helaas had ik me verslapen. Jonathan zei dat hij nog op mijn deur had geklopt, maar hier heb ik doorheen geslapen. Ik werd pas om 2 uur wakker. Toen was het natuurlijk helaas te laat om nog te stappen.
Donderdag hebben we samen ontbeten in de Mall van Mataram. Daarna zijn we naar een Monkey forrest gereden. De weg was weer heel erg mooi. We moesten een grote berg op rijden, omringd door prachtige natuur. Langs de weg waren ontzettend veel apen.
De weg omlaag was ook heel mooi, met uitzicht op de zee. Erg cool.
’s Avonds zijn we gaan uiteten in Senggigi en alsnog iets gaan drinken in een barretje. Het was gezellig, maar vergeleken bij Bali is er niet zoveel te beleven.
Vrijdag hebben we ontbeten en toen heeft Jonathan me naar het reisbureautje gebracht vanwaar ik weer vertrok. Ik nam afscheid van Jonathan en vertrok met de bus. Het was een leuke tijd in Lombok. In de bus leerde ik een Fransman kennen die jaren in Nederland had gewoond en nu dan ook vloeiend Nederlands sprak. Julien. Met hem ben ik wat opgetrokken op de boot. Hij had geen verblijf in Bali dus ik heb hem hiermee geholpen. Hij had ook nog geen busrit naar Ubud, maar hij had 170.000 betaald (zonder de busrit dus, terwijl ik 140.000 had betaald). Hij probeerde om ook met de bus mee te kunnen en gaf zijn ticket af. Er werd niks van gezegd dus kon hij mee rijden. Dat was gunstig.
Rond 6 uur was ik dan eindelijk terug in Ubud. In Teba House was veel bezoek. Er was een soort ceremonie voor de baby van Agus, de zoon van de familie. Er was veel eten en ik werd uitgenodigd om ook te eten. Dit heb ik gedaan, en het was erg lekker. Ik vroeg Wayan, een van de werknemers, of het pittig was. Hij zei van niet. Het was dus wel pittig. Ik zei tegen hem: “Wayan, it is spicy!” Waarop hij lachend “Yes” antwoordde.
’s Avonds ben ik met Julien naar de reggae bar gegaan. Hier was het wederom gezellig en ik trof ook nog wat andere bekenden. Na de reggae heb ik nog een drankje in CP gedronken, maar ik was erg moe dus ik had het niet te laat gemaakt.
Vandaag werd ik om 12 uur wakker. Het was een beetje bewolkt dus ging ik nog even op bed liggen. Om half vier werd ik weer wakker. Ik heb dus niet veel ondernomen vandaag. Ik at mijn ‘ontbijt’ en heb daarna met Lambert en Marion gechat.
Vanavond doe ik het waarschijnlijk rustig aan.

Goed, dat was mijn verslag weer. Ik wil wederom iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes. Ik vind het erg leuk om te lezen!`

Ik hou jullie op de hoogte.

Tot de volgende keer!
Joerie