Life of Pai

Hallo daar!

Donderdag was een relax dag. Overdag heb ik niet veel ondernomen. Ik ben na het typen van mijn verslag nog een massage gaan nemen. Dit kost ongeveer 5 euro, voor een uur. Dus belachelijk goedkoop! ’s Avonds heb ik samen met het Oekraïense meisje lekker Thais gegeten. Vervolgens ben ik weer naar de reggae bar gegaan. Er speelden nu andere bandjes, en deze waren ook erg goed. Het was gezellig en ik kwam weer een paar van de Nederlanders tegen die mee waren naar de trektocht. Op een bepaald moment ging alles sluiten. Ik had inmiddels ook een Franse en Australische jongen leren kennen en we besloten om met de taxi naar een nachtclub te gaan. Er zou er 1 zijn in Chang Mai; Spicy. De taxi kostte 20 bath per persoon (50 cent). De club was erg gezellig. Veel Thaise vrouwen maar ook een aantal toeristen. We hebben het naar onze zin gehad en ik was pas laat thuis.
Vrijdag werd ik met n katertje wakker. Ik was vrij gaar want ik had maar 2 uur geslapen. Toen ben ik met een busje naar Pai vertrokken. Ik zat achterin en hier had ik gelukkig wat beenruimte. Tijdens de pauze vroeg een meisje of ik misschien met haar van plaats wilde ruilen, ze zat voorin. Ik dacht dat dit geen probleem zou zijn dus ik vond het goed. Maar toen we de bus in gingen bleek dat ik hier veel krapper zat, dus dat was wel een beetje irritant. Gelukkig wilde er later nog iemand met me ruilen dus had ik weer wat meer plaats. De chauffeur kwam namelijk ook niet goed bij alle knopjes omdat het zo krap was en het meisje was veel smaller.
Rond 14.00 uur kwam ik aan in Pai. De eerste indrukken waren positief; het is een leuk, klein dorpje met een mooie ligging en een relaxe sfeer. Ik werd opgewacht door Badou, de Franse jongen / man die ik in de bus had leren kennen naar Chiang Mai. Hij nam me mee naar zijn verblijf. Het is een hele chille kamer. De ligging is lekker rustig en het zijn een soort kleine bungalows. De kamers waren ook erg goedkoop. 400 bath (10 euro) voor 1 nacht en 300 bath als je meer dan 1 nacht bleef. Ik heb meteen twee nachten geboekt. Het heette Family house. Ik dropte m’n zware tassen en toen zijn we wat gaan lunchen en drinken in het centrum van het stadje. We troffen een meisje dat ook in ons verblijf zit en Badou kende haar al. Ook raakten we aan de praat met een Zweeds meisje. Het was erg gezellig dus we besloten ons ’s avonds weer te treffen. Er sloot zich ook een Duits meisje bij aan die Badou kende. Het was een erg gezellige avond. We hadden wat alcoholische versnaperingen gehaald en ik had mijn laptop met muziek aangezet. Zo hebben we een aantal uur gechillt en rond 00.00 zijn we de stad in gegaan om nog een beetje te stappen. Ik trof de drie Duitsers van Chiang Mai ook weer dus dat was erg gezellig. Het was een hele leuke avond en rond half 4 zijn we terug naar de bungalow gelopen. Op de terugweg hebben we nog wat gegeten uit de supermarkt, deze is 24u open en ze maken ook tosti’s enzo, dus dat is wel fijn.
Ik had lekker geslapen en zaterdag zijn we rond 11.30 richting het stadje gegaan om te ontbijten. Vervolgens hebben we een scooter gehuurd. Het Duitse meisje, Alicia is ook mee gegaan, bij mij achterop. We hebben de hele dag wat rond getourd en het was erg leuk. We hebben veel mooie dingen gezien. Als eerste zijn we gestopt bij een mooie waterval. Hier hebben we ook wat gezwommen. Vervolgens zijn we verder gereden naar the Pai canyon, hier was een heel mooi uitzicht en hebben we een tijdje rond gereden. We hadden inmiddels wel honger gekregen dus we hebben bij een klein tentje langs de weg lekkere ‘fried rice’ met ei en kip gegeten. Het eten en twee drankjes kostte zo’n 2 euro. We zijn toen weer verder gereden richting een paleis / tempel waar we de zonsondergang erg mooi konden zien. We waren enigszins aan de late kant maar we waren net op tijd om de zon te zien onder gaan. Het was toen zo’n 18.30. Na de zonsondergang zijn we terug gereden naar het centrum. Ik heb het Duitse meisje afgezet en ben terug naar de bungalow gegaan.
’s Avonds zijn Badou en ik lekker gaan eten bij hetzelfde tentje als vrijdagavond. Deze staat er om bekend dat ze erg lekker Thais eten maken. In het restaurantje troffen we een aantal bekenden en zijn we bij hen aangesloten. Het was een gezellig groepje en met zijn allen zijn we van hier uit naar een bar gegaan die vanavond het openingsfeestje had. Het was een leuke tent, maar erg groot en meer ‘chilled out’. Er waren verschillende kampvuren en zitplaatsen, dus iedereen zat een beetje in een groepje te kletsen. Het was gezellig maar we wilden ook graag nog ergens naar toe waar wat meer een feest stemming heerste, dus zijn we nog wat andere barretjes af gegaan. Het werd een vrij late, maar vooral leuke avond.
Zondag zijn Badou en ik met de scooter naar een heel mooi resort gegaan, dat Jonathan, de eigenaar van ons hostel had aangeraden. Het was een prachtig 5 sterren resort met zwembad en hot springs. De entree kostte 3 euro. Ons buurmeisje uit Noorwegen, Ingunn, was ook mee gegaan. Hier hebben we de hele middag gerelaxed. De hot springs waren behoorlijk ‘hot’. In eerste instantie deed het zelfs een beetje pijn om het water in te gaan, zo warm was het. Maar het scheen wel erg goed voor je lichaam te zijn. En inderdaad, na zo’n halfuur in het warme water hadden we een zachte huid en Badou, die heftig aan het vervellen was, zag er weer gladjes uit. Toen de zon onderging zijn we met de scooter terug naar onze bungalows gegaan. Het was helaas alweer de laatste avond van Badou, dus zijn we nog samen op stap gegaan. Het was wederom een gezellige avond!
Maandag was het tijd om afscheid te nemen van Badou. We hebben eerst lekker ontbeten samen en daarna ben ik met hem naar de bushalte gegaan. Wie weet komt Badou nog wel eens naar Indonesië voordat ik er weg ben, dat zou erg leuk zijn.
Het bezoek aan het zwembad was erg goed bevallen, dus besloten Ingunn en ik om nog eens terug te gaan. We hebben weer een aantal uren gechillt en gezwommen. We hebben de zonsondergang bekeken en zijn toen terug gereden naar ons verblijf. Opeens stopte de scooter van Ingunn ermee. Waarschijnlijk was de benzine op. We dachten dat we erg geluk hadden, want een paar meter verderop was een tank automaat. Hier kun je geld in doen en vervolgens tanken. Toen we er aan kwamen bleek hij uit te staan en accepteerde hij geen geld. Balen! Ik ben vervolgens terug gereden naar het resort om te vragen of we ergens benzine konden kopen. Ik werd telkens door verwezen maar kon uiteindelijk een plastic fles gevuld met benzine bemachtigen. In eerste instantie startte de scooter nog steeds niet, maar toen ik het een maar keer met een aanloopje had geprobeerd ging de motor aan en sindsdien hadden we geen problemen meer. We hebben samen gegeten met een paar aardige Engelse meisjes, waaronder Lauren, een meisje uit London die eigenlijk altijd een beetje bij ons groepje hoorde. Samen met hen zijn we naar een barretje gegaan en hier troffen zij nog anderen bekenden, waardoor we al gauw weer een grote groep zijn geworden. Een groot gedeelte van deze groep ging de volgende dag naar Laos. Deze avond heb ik besloten om samen met Lauren ook hen na te komen naar Laos.
Dinsdag heb ik niet al te veel ondernomen. Ik heb lekker ontbeten met een Thaise rode curry met kip groenten en rijst. Overdag heb ik wat bijgeslapen en een massage genomen. ’s Avonds heeft Jonathan, de Italiaanse eigenaar van Family house, waar ik verblijf, pasta gemaakt en hij had mij uitgenodigd om mee te eten. Dit leek me wel gezellig en lekker, dus ik heb mee gegeten. Het was inderdaad leuk en later op de avond ben ik met Ingunn naar Bebop gegaan, een hele leuke tent waar ze live muziek speelden. De meeste bands speelden covers van bekende rock nummers, zoals U2, red hot chilli peppers, enzovoorts. Ze waren erg goed dus het was erg leuk om naar te luisteren. We raakten aan de praat met een ouder Engels getrouwd stel. Zij hadden er al een jaar reizen op zitten en hadden een hoop leuke tips. Ze vertelden o.a. dat Borneo echt aan te raden was en dat het ook gemakkelijk was om daar te reizen, dus wie weet!
Samen met hen, de zangeres van de band en een Thaise kerel die de basgitaar speelden zijn we nog naar Don’t cry gegaan, de bekendere reggaeband waar iedereen uiteindelijk terecht komt als alle andere barretjes sluiten. Het was erg gezellig en we dronken een bucket ‘sang som’, een rum achtige Thaise drank. Dit resulteerde uiteraard in een aangeschoten staat, maar het was wel erg leuk om met iedereen te kletsen. Het werd een late avond.
De volgende ochtend heb ik met Lauren afgesproken om ons busticket naar Chiang Mai te boeken. Van hier uit gaan we dan naar Laos. Lauren ging naar het zwembad, een verleidelijk aanbod, maar Jonathan had me uitgenodigd om mee te gaan met een kleine jungle trektocht die eindigde bij een ‘secret waterfall’ genaamd Hua Chang. Dit klonk toch ook wel erg cool. Aangezien het mijn laatste dag in Pai was leek het me leuker om nog iets van de natuur te zien, dus ben ik met hem mee gegaan. Ik was wel behoorlijk moe want ik had maar 3 uur geslapen. We reden op zijn scooter tot we niet meer konden en zijn vervolgens te voet verder gegaan. Het was een prachtige omgeving. Het enige grote nadeel was dat er regelmatig riviertjes het pad kruisten, waardoor ik mijn schoenen dus uit moest doen. Het was te veel moeite om iedere keer m’n voeten te laten opdrogen en daarna de schoenen weer aan te doen, want soms kwam er na een paar honderd meter alweer het volgende riviertje. Maar op blote voeten lopen was ook verschrikkelijk, want er lagen overal stenen en takken en andere irritante obstakels. Ik mocht flip flops lenen van Jonathan dus dit heb ik gedaan. Dit was wel enigszins een verbetering, maar ik ben het niet gewend om hierop te lopen en ook flip flops zijn uiteraard niet het meest ideale schoeisel voor een jungle trektocht van een aantal uur. Als ik weer door een rivier heen moest (die vaak tot knie hoogte kwam) waren de slippers glibberig en gleden ze constant uit. Dit resulteerde dus wel in wat ergernis van mijn kant. Jonathan had er minder moeite mee (maar hij woont ook al een aantal jaren in Thailand en is wel wat gewend inmiddels) dus ik raakte al snel achterop. Ik bedacht me dat als ik nu een been zou breken hier in m’n eentje in de verlaten jungle dat dat niet al te prettig zou zijn. Al met al was het een hele mooie trektocht en ook de waterval was mooi, maar ik denk niet dat ik het ooit nog eens zou doen. Wel als ik waterdichte schoenen had gehad.
Eenmaal terug was ik kapot, dus ben ik een uurtje gaan slapen. Om 21.00u had ik met Lauren afgesproken en zijn we samen gaan eten. Het was wederom erg lekker, pittig Thais eten. Vanuit het restaurantje (wij waren de enige klanten) zijn we wederom naar Bebop gegaan, de tent met de live muziek. Dit keer was het een heel stuk drukker. Er was open mic dus iedereen kon iets doen. Ik wilde wel wat rappen, maar iedereen speelde vrij langzame muziek en voor ik het wist was de open mic alweer gesloten. Helaas, volgende keer dan maar. Er speelden nog twee goede bands na de open mic en rond 2 uur was het afgelopen dus zijn we terug gegaan naar huis.
Donderdag ging al vroeg de wekker, want ik moest nog mijn hele backpack in pakken en om 12 uur vertrok de bus naar Chiang Mai. Alles ging volgens plan en ik kwam precies tegelijk met Lauren aanlopen bij de bus. Ik heb nog even ontbeten en om 12 uur vertrokken we. Er waren ontzettend veel bochten op weg naar Chiang mai. Ik had gehoord dat het er iets van 700 zijn en dit kan best kloppen. Ik had er zelf geen last van maar de jongen naast me wel, dus die moest op een bepaald moment overgeven in een plastic zak. Niet echt prettig, maar ja, nog vervelender voor hem zelf natuurlijk. Gelukkig ging het hierna beter met hem.
Rond 15.15 kwamen we aan in Chiang Mai. We hebben meteen een busticket geboekt voor morgen. We zullen er 7 uur over doen met de bus. Waarschijnlijk moeten we daar dan weer een avond overnachten en vervolgens duurt het twee dagen met de boot. Een aardig reisje voor de boeg dus.
We namen een taxi samen met mijn overgevende buurman en zijn naar hetzelfde hotel gegaan waar ik voorheen verbleef, want het was schoon, goedkoop en had wifi.
Het was een lange rit, dus ik heb even gedoucht en daarna uitgerust in de hotelkamer. Een mooi moment om het thuisfront op de hoogte te brengen!

Kortom, Pai was een hele coole bestemming, ik heb het er erg naar mijn zin gehad en zou hier graag nog eens terug komen. Maar ik ben ook erg benieuwd naar Laos!

Fijn trouwens dat zoveel mensen mijn verhalen lezen en reageren, ik vind het altijd leuk om jullie reacties te lezen dus bedankt!

Ik zal jullie op de hoogte houden!
Joerie