"I am a Traveller!"

Hallo iedereen!

Waar waren we gebleven? Maandag 10 juni!
Maandag heb ik mijn eerste les Indonesisch gehad. Het was wel redelijk goed te volgen, maar toch best moeilijk om in de praktijk echt volledige gesprekken te voeren. De lerares Nyoman is heel vriendelijk en mijn ‘klasgenoten’ ook. Ik ben de jongste deelnemer.
Ik heb hier niet echt van dag tot dag bij gehouden wat ik heb gedaan, omdat ik denk dat het voor jullie toch wat veel van hetzelfde wordt. Ik geniet nu voornamelijk van het omgaan met Kum en andere lokale vrienden. Er wordt veel muziek gemaakt en vrijwel elke avond wordt er een drankje gedronken in (over het algemeen) CP Lounge.
Ik heb een live versie van het nummer ‘Traveller’ op youtube gezet zodat jullie er al een beetje een beeld van kunnen krijgen. Het filmpje is hier te bekijken:
http://www.youtube.com/watch?v=3LMkIAJjFwk
Aangezien het wat langer heeft geduurd voordat dit verslag af gemaakt is heb ik inmiddels nog een tweede, betere live versie online gezet, de link daarvan zal onder aan het verslag te zien zijn. Bovenstaande link is ook prima maar dit was een van de eerste keren dat we het nummer live speelden en de nieuwe versie is opgenomen in een andere setting en met een stuk meer ervaring 
Er is nog een ander leuk filmpje op genomen in CP lounge toen we met een groep verschillende artiesten hebben gejamd. Dit filmpje is hier te zien:
http://www.youtube.com/watch?v=gtPrJUspbP0
Zaterdag is Andrea aangekomen; de Italiaan die ik in Kuala Lumpur heb leren kennen. Hij kwam speciaal voor mijn verjaardag een paar dagen op vakantie naar Bali, dus dat is wel erg leuk!
Hij kwam pas om middernacht aan, dus zaterdag hebben we wat bij gepraat in CP lounge om vervolgens zondag met frisse start te beginnen aan een roadtripje. Andrea had ook een scooter gehuurd en met zijn drieën (de Engelsman Javed was er ook bij) zijn we wat gaan rondrijden door de mooie omgeving van Ubud. We kwamen uiteindelijk aan in een mooie tempel, die ik wel al eens eerder had bezocht, maar toch niet vervelend was om nog eens te zien. Nadat we hier weggingen was het al een uur of 15.30 dus besloot ik terug te gaan, omdat ik graag met Lambert wilde skypen vanwege Vaderdag. Op weg naar Teba house kwam ik min of meer langs de yayasan, het weeshuis waar ik voorheen stage en vrijwilligerswerk heb gedaan. Het was niet zo druk omdat het zondag was, maar de aanwezige kinderen herkenden me nog en gaven me een enthousiast ontvangst!
Zondagavond had ik een reservering gemaakt bij Nomad, een chic restaurant waar ik voorheen ook graag ging eten. Aangezien ze hier heerlijk eten serveren wilde ik hier graag mijn ‘pre birthday dinner’ laten plaatsvinden. Het had erg goed gesmaakt en vervolgens zijn we naar de CP Lounge gegaan. Er verzamelde zich al snel een gezellige groep en hier speelde ik met Kum en de band. Het was een zeer geslaagde avond. Om 00.00 zong Kum ‘happy birthday’ voor mij en werd bij gestaan door het hele publiek. Eigenlijk is het na middernacht niet meer toegestaan om live muziek te spelen, maar Dewa (de eigenaar van CP) riep dat we door moesten gaan, dus hebben we ons eigen nummer, Traveller, gespeeld. Het was heel erg cool om dit voor een groter, dansend en enthousiast publiek te spelen en het was zeer geslaagd. Het nummer werd ontzettend goed ontvangen en ik werd daarna overladen door felicitaties en complimenten over het nummer. Vervolgens hebben we nog door gefeest in het club gedeelte van CP. Een goed begin van mijn verjaardag!
Maandag ben ik met Ketut naar een lokale kapper gegaan om mijn haren wat bij te werken en mijn baard te transformeren van ‘al qaida lid’ tot ‘verzorgde westerling’. Vervolgens zijn we de laatste inkopen gaan doen voor mijn feestje (die voornamelijk bestonden uit rum en whiskey). Helaas is toen de helm van mijn scooter verdwenen. Het was misschien een beetje mijn eigen schuld, ik was hem vergeten in de ATM, maar toen ik een paar minuten later ging kijken had iemand hem mee genomen. Van 15.00 tot 17.00 heb ik als ijverige leerling toch mijn Indonesische les gevolgd. Op de weg naar Kum schraapte ik per ongeluk met mijn scooter langs een andere scooter toen ik over een heel smal paadje reed. De eigenares kwam al vlug naar buiten en bekeek de schade, die opzich wel mee viel. Het plastic van de knalpijp was beschadigd maar verder was er niks aan de hand. Ik gaf toe dat het mijn schuld was en wilde wel wat schade vergoeding betalen. Ze vroeg echter veel te veel dus toen zei ik ‘ok then I will get my friend and we can talk about it.’ Ze zei dat ze daar geen tijd voor had etc. maar ik ben Kum gaan halen en heb hem kort de situatie uitgelegd. Na een kort gesprek tussen het meisje en Kum en zijn vriend was alles geregeld en hoefde ik niks te betalen. Kum zou het morgen repareren voor haar. Toch wel fijn om wat connecties te hebben!
Kum had vanuit zijn restaurant het eten bereid voor mijn verjaardag. Ik had een enorm uitgebreid buffet voor ongeveer 30 personen en hij had me hier een goed prijsje voor gemaakt. We hadden verschillende soorten sate, rijst, nasi goreng, verschillende kip soorten en geitenvlees met saus, groenten, loempia’s, eieren, sausjes, kroepoek en volgens mij vergeet ik nog het een en ander.
Vanaf een uur of 18.00 kwamen de eerste gasten binnen druppelen en binnen korte tijd was Teba house aardig gevuld met gasten. Het was een zeer geslaagde verjaardag. Het eten was heerlijk en het had iedereen goed gesmaakt. Kum en Alit hadden hun gitaar mee gebracht en verzorgden daarmee leuke achtergrond muziek, die voor een gezellige stemming zorgde waardoor regelmatig door iedereen samen gezongen werd. Javed en Andrea zijn een komisch duo die min of meer een cabaret show opvoeren en Pras, de dronken schilder, schaterde het constant uit van het lachen en dankzij zijn aanstekelijke lach werd de stemming alleen maar bevorderd. Veel mensen hadden drank als cadeau mee gebracht dus dit heb ik op de tafel gezet om te delen. Ik dacht dat het veel te veel zou zijn (ik denk dat er een stuk of 4 grote flessen rum/whiskey waren en een stuk of 6 middelgrote). Daarnaast was er een krat met bier. Maar tegen het eind van de avond bleken alle flessen leeg te zijn! Rond een uur of 00.30 zijn we richting de CP lounge gegaan met het merendeel van de groep. Hier was het vrijwel leeg, maar dat maakte het eigenlijk alleen maar leuker, want we waren met genoeg mensen om er ons eigen gezellige feestje van te maken. De DJ stelde voor dat ik mijn eigen muziek zou draaien omdat het mijn verjaardag was (en er toch geen andere gasten waren) dus hebben we mijn telefoon aangesloten en had ik mijn eigen privé club ter beschikking. Het was een geweldige avond en ik heb het heel erg naar mijn zin gehad. Dit zal altijd een bijzondere herinnering blijven! Om jullie een indruk te geven heb ik een compilatie filmpje gemaakt dat jullie hier kunnen bekijken:
http://www.youtube.com/watch?v=6_EOV3ZwOR0
Dinsdag was het helaas tijd om afscheid te nemen van Andrea. Javed en Andrea kwamen langs en hadden lunch mee gebracht die we hier gedrieën eigen hebben gemaakt. Daarna was het tijd voor een knuffel en wat leuke woorden en was Andrea weer weg. Erg jammer, maar zo gaat het nu eenmaal. Hopelijk kruisen onze paden elkaar binnenkort nog eens.
’s Avonds trad ik weer op met Kum en de band Ubud40. Ik nam me voor het niet te laat te maken, maar ben toch weer tot sluitingstijd gebleven, met als resultaat dat ik me de opvolgende dagen wat vermoeid en ziekjes voelde. Ik had de man met de hamer tot nu toe kunnen ontwijken, maar nu had hij me toch te pakken. Woensdag heb ik vrijwel niks gedaan, op de Indonesische les na, en donderdag ben ik naar het strand gegaan om hier wat te ontspannen. ’s Avonds ben ik met Ketut en Emily (een Engels meisje dat ook de cursus Indonesisch doet) naar de nieuwe Superman film gegaan. Die was wel heel cool.
Vrijdag dacht ik wel weer klaar te zijn voor een feestje. Ik speelde wederom met Ubud40 in de CP lounge. Tijdens het optreden voelde ik me prima, maar zodra de show afgelopen was overviel de vermoeidheid me toch weer. Aangezien ik nu een wijs man van 26 ben besloot ik niet door te halen en naar huis te gaan, tot de teleurstelling van een hoop vrienden die me min of meer wilden overhalen toch even te blijven. Maar ze hadden er gelukkig wel begrip voor.
Na wat rustigere dagen kon ik er weer tegen aan.
Ik heb het vervolgens weer erg druk gehad met voornamelijk creatieve leuke dingen en gezellige avonden, dus ik heb niet echt dagelijks bijgehouden wat ik heb gedaan en ik weet ook niet of dat allemaal even interessant zou zijn om te lezen ;)
Wel nog grappig om te vertellen is dat ik op een avond in de CP Lounge twee meisjes uit Limburg heb leren kennen. Met name met Jonne had ik een hele leuke connectie. Zij woont in Beek en kent zelfs vrienden van mij. We zijn zelfs op dezelfde feestjes geweest zonder elkaar te ontmoeten, en nu leerden we elkaar hier in Bali kennen. Dat was wel erg bizar! Maar wel erg gezellig natuurlijk.
We hebben een tijdje opgetrokken en zijn o.a. naar de Kecak dans gaan kijken, die ook weer indrukwekkend was om te zien. Voor de mensen die niet weten wat de Kecak dans is, dit is een traditionele dans waarin een groep mannen de muziek verzorgd met hun stem en als een soort koor verschillende geluiden produceert. Intussen speelt zich een verhaal af waarin verschillende mooie en grappige kostuums passeren. Het verhaal gaat erover dat de geliefde van de held gevangen wordt en dat de apenkoning Hanoman hem gaat helpen om haar te bevrijden.
Woensdag 26 juni was het de verjaardag van Kum. Dit was dinsdagavond om middernacht te beginnen met het vieren en we eindigden ons optreden met een verassings ‘happy birthday’. We hadden afgesproken dat Javed een fles drank zou kopen voor Kum, Naya (een Amerikaan die we hadden leren kennen) zou een taart regelen en ik had een horloge voor Kum gekocht, aangezien hij mij altijd om de tijd vraagt tijdens het optreden. Kum was heel erg verrast en het was leuk om hem te zien stralen en lachen. Nadat de hele CP lounge hem gefeliciteerd had en de taart uitgedeeld was zijn we met een selecter groepje naar zijn warung gegaan. Dit resulteerde in een hele gezellige avond tot in de vroege ochtend. Kum vertelde me dat hij nog nooit een dergelijk feest had gehad en bedankte me voor de geweldige avond.
Woensdag was het de ‘officiële verjaardag’ van Kum en hebben we bij hem gegeten. Het was gezellig en na dat we taart hadden gegeten zijn we naar CP Lounge gegaan. De band die eigenlijk zou komen spelen had af laten weten en Kum en ik hadden samen met een gevarieerde samengeraapte band de show verzorgd, dat was ook leuk en weer eens iets anders.
Donderdag zijn Kum en ik naar Kuta gegaan en hebben we opgetreden in Apache, een van de grootste reggae clubs van Bali. Dit was een hele bijzondere, coole ervaring! Het was heel leuk om Kum eens in een dergelijke setting te zien spelen en ook al heb ik hem al heel vaak live gezien het was toch erg indrukwekkend om te zien hij zich presenteerde voor dit hele andere soort publiek. Het was behoorlijk druk en er werd veel gedanst. Ik was trots dat hij mij aan zijn zijde wilde hebben en we hebben er een goede show van gemaakt!
Om middernacht is Mark aan gekomen. Mark is de broer van de Deen Sune, waar ik tijdens mijn vorige verblijf in Bali goed bevriend mee ben geraakt. Toen ik Sune in Kopenhagen ben gaan opzoeken heb ik Mark ontmoet en hij was nu in de buurt en via internet hebben we contact gelegd en is hij mij komen opzoeken. Het was leuk om hem wat van Bali te laten zien.
Zaterdag was het helaas tijd om afscheid te nemen van mijn nieuwe Nederlandse vriendinnen.
In de avond waren we uitgenodigd voor de verjaardag van de Groninger Bjorn en zijn vriendin Christine. Ze hadden mij nageaapt en hadden ook eten van Kum besteld. We vierden het dit keer ook in de warung van Kum. Het was een hele gezellige avond! Het werd behoorlijk druk en we hebben veel lol (en whiskey) gehad. Van hieruit zijn we naar de CP lounge gegaan en na een tijdje weer terug naar de warung, om hier tot het ochtendlicht intellectuele discussies van hoog niveau te volgen tussen Javed en een Deense kerel .
De volgende dagen heb ik voornamelijk met Mark opgetrokken. We zijn o.a. naar het strand (White Sand Beach & Nusa Dua), zwembad van Eddy en monkey forrest geweest. Mark is film regisseur en heeft regelmatig als assistent regisseur aan films mee gewerkt die daadwerkelijk in de bioscoop draaien in Denemarken. Momenteel heeft hij zijn erste eigen film afgemaakt en die komt binnenkort in de bioscoop in Denemarken. Mark wilde mij helpen met het maken van een video clip van het Traveller nummer, dus dat vond ik uiteraard erg leuk! Hij heeft hele mooie opnames gemaakt op verschillende locaties (in de rijstvelden, op het vliegveld, op het strand en verscheidene optredens) en nu is het aan mij om dit te gaan monteren. Hij zal me vervolgens dan weer tips geven.
Maandag hebben we Javed zijn verjaardag gevierd. We hadden hem verrast door een taart in een doos te doen en te zeggen dat dit de mixer was die hij mocht lenen van de gitarist. Vervolgens hebben we lekker gegeten bij Nomad en achteraf hebben we aan zijn projecten gewerkt (Marc maakte ook video’s voor hem en zijn poëzie).
Donderdag 4 juni bleek dat ik mijn kamer in Teba House uit moest. Ik was het min of meer vergeten dat ik de kamer ‘maar’ een maand geboekt had en het zat nu vol. Maar opzich vond ik dat niet zo erg want ik heb nu een ander guesthouse voor de helft van de prijs. Het ging mij voornamelijk om het gezelschap van Ketut en Wayan, de twee werknemers van Teba House.
In de avond trad ik op met Kum en de band in een nieuwe bar; Laughing Buddha. Dit is een hele gezellige bar en ik had hier nog nooit gespeeld, dus ik vond het erg leuk om hier een keer te mogen spelen. Er was zelfs een poster van ons gemaakt!
Donderdag was helaas ook alweer de laatste avond van Mark. We hebben in stijl afscheid van hem genomen en het was een geslaagde avond. We starten de avond met het heerlijke eten van Warung Bulan en trokken vervolgens naar Laughing Buddha om daarna in CP te eindigen.
Vrijdag heb ik de laatste momenten met Mark door gebracht en heb ik hem naar het vliegveld gebracht. Hier heb ik het traditionele gerecht ‘triple cheeseburger’ uitgeprobeerd. Het smaakte goed. Jammer dat ze zoiets alleen in Bali hebben.
Eenmaal terug in Ubud ben ik bij de band in CP lounge bijgesprongen. Altijd leuk!
Zaterdag 6 juli was een bijzondere dag. De nieuwe tol snelweg zou geopend worden. Dit was een heel bijzonder moment voor de Balinezen en wij hadden de eer om op dit evenement te mogen spelen. Ik wist dat het een groot concert zou worden maar dat het zo enorm zou zijn als wat het was had ik nooit verwacht. Het was een enorm podium met geweldige lichten, rook machines en heel goede apparatuur. De weg zou geopend worden voor een fietstocht en na een tijdje zag ik een slang van mensen uit de verte komen. Uiteindelijk bleken dit 12000 (!!!) fietsers te zijn. Bijna niet te bevatten. Er kwamen dan ook enorm veel bezoekers op dit evenement af. De minister was er zelfs bij en een hoop journalisten. Wij waren de rode draad door het evenement heen. We starten met een nummer dat we twee jaar geleden samen hadden gemaakt om het fietsen in Bali te promoten; “Bike is good”. Toen ik aan kwam werd ik trouwens zelfs aan gesproken dat ze dit nummer zo goed vonden. Ik was dus al enigszins bekend bij dit publiek, en dat was wel erg bizar. Iemand waarmee ik sprak kende zelfs de teksten van mij en tussendoor werd ons nummer constant gedraaid als ‘theme song’. Het was een geweldige dag en dit was het grootste publiek waar ik ooit voor gespeeld had, er waren duizenden mensen. Vanaf het podium zag je mensen zover je kon kijken. Een zeer bijzondere, coole ervaring dus! Javed heeft vrijwel het hele evenement gefilmd dus daar zal ik op een bepaald punt wel iets van delen, maar ik wil de beelden min of meer verrassing houden zodat ik er wat van kan gebruiken voor de videoclip. Maar ik zal uiteraard wat foto’s aan dit verslag toevoegen om jullie een indruk te geven! En ik heb een filmpje van het Traveller nummer op youtube gezet. Na afloop van de show hadden we de mensen van de organisatie en de overgebleven bezoekers op het podium uitgenodigd en hebben we dit filmpje gemaakt. Ik vind het een heel cool filmpje en ik moet altijd lachen als ik het zie. Jullie kunnen het bekijken door op deze link te klikken:
http://youtu.be/Pv5mWojPKdg
In de tussentijd ben ik ook met Javed aan twee nummers aan het werken. Javed schrijft gedichten en wilde graag met mij op muzikaal vlak wat experimenteren. Ook dit zijn twee leuke projecten geweest om mee bezig te zijn en we zijn tevreden met het resultaat.
Zaterdag was er door Kum ook een Deense muzikant uitgenodigd. Het was een hele goede gitarist en een leuke, interessante kerel. Hij had mij uitgenodigd om zondag wat te jammen in een restaurantje dat ik nog niet kende, dus dit leek me wel leuk. Weer eens iets anders! Het was een intiemere sfeer maar leuk om eens met andere nieuwe muzikanten te spelen in een compleet nieuwe setting. Later op de avond ben ik naar CP gegaan om met Kum en de band mee te spelen. Hier bleek ook een jam aan de gang te zijn met verschillende nieuwe spelers die ook een keertje mee deden. Gezellig dus!
Maandag ben ik even in Napi Ortie geweest en heb ik weer eens met de band Griya Faria mee gespeeld. Dit is de oude reggaeband van Kum waar ik voorheen altijd mee speelde. Ze hebben nu een nieuwe zanger maar de rest van de band is nog hetzelfde, dus het is ook altijd gezellig om hen weer te zien!
Verder heb ik de rest van de avonden ook vooral de laatste puntjes op de i gezet op muzikaal vlak 
Dinsdag ben ik met Kum naar Bangli gegaan, een klein rustig dorpje in de buurt van Ubud. Hier zijn we naar Alit gegaan, de gitarist van de band. Een hele leuke, vriendelijke kerel en een hele goede muzikant. Hij heeft ons geholpen om de muziek van het Traveller nummer op te nemen en dinsdag heeft hij ons naar de studio van een vriend gebracht. Hier heb ik mijn vocalen van het nummer opgenomen en Kum heeft alvast een poging gedaan maar zou ze nog eens over doen als hij niet op dezelfde avond hoeft op te treden. Alit had de muziek heel erg goed verzorgd en zou alles gaan afmixen zodra Kum heeft opgenomen, dus dat is een heel mooi vooruitzicht! Het nummer begint echt al een beetje populair te worden dus ik ben benieuwd wat hier allemaal uit gaat komen! Maar ik ben al zeer tevreden met hoe het nu is en ik hoef eigenlijk niet nog meer te krijgen, dit is al veel beter dan ik had gehoopt!
De laatste dagen staan vooral in het teken van alles af maken en regelen wat ik nog wil doen (zoals dit verslag online zetten) want maandag vertrek ik naar Java! Ik heb hier een leuke Nederlandse kerel leren kennen, Bjorn. Hij woont hier en heeft een vriendin uit Flores; Christine. Samen met hen gaan we een auto huren en een road tripje doen door Java.
Excuses dat het zo lang heeft geduurd voordat ik weer een update heb geschreven, maar zoals jullie kunnen lezen ben ik zeer actief bezig geweest de laatste weken! Dus jullie zullen het vast begrijpen.
Maar ik ben jullie niet vergeten hoor! Ik blijf jullie op de hoogte houden!
Ten slotte wil ik nog iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes en kaartjes etc met mijn verjaardag! Dat wordt natuurlijk zeer gewaardeerd  heb een geweldige verjaardag gehad.
Afgelopen weken waren echt geweldig en ik heb echt de tijd van mijn leven. Maar dat kunnen jullie je na dit verslag vast voorstellen!

Tot de volgende keer maar weer!

Joerie the traveller ;)